Weven, oppas,kookles

Vrijdag 11 november-2022

Het eerste wat van m’n lijstje moest gebeuren was het maken van bats voor een sjaal die ik wilde weven op het hevelrietgetouw. De draden voor de schering waren al gesponnen en ingeregen op het getouw.

alleen voor de inslag moesten er nog wat meters gemaakt worden. Koos voor felle kleurtjes maar toen ik het gemengd had, had ik toch zo m’n twijfels of het wel niet heel erg bont en fel was.

Maar zodra ik er een art-yarn draad van ging spinnen, begon ik het steeds mooier te vinden. Om het wat extra’s te geven twijnde ik het met een donkergroen glitterdraad. Toen zat ik er niet meer over in of het wel mooi zou zijn.

En bij het weven werd ik helemaal blij, wat een mooie kleurtjes. Door het wit van de schering leken de kleuren een stuk zachter. Het weefwerk is inmiddels af maar ik moet alle franjes nog draaien, als het klaar is komt er een foto.

Het hevelriet weven is wel mijn ding. Ik vind het weven op m’n weefgetouw met schachten ook erg leuk hoor, daar kun je weer heel veel patronen mee weven en ook gewoon linnenbinding. Maar bij het hevelriet weven vind ik het gewoon zo prachtig dat het garen spreekt en niet de patronen. In het voorjaar hoop ik bij gezondheid cursus hevelriet weven te gaan geven. Ben nog effe aan het zoeken hoe ik dat in het vat gaat gieten. De cursisten kunnen weven met hun eigen gesponnen art-yarndraad of voor degene die niet kunnen spinnen weven we met wol uit de winkel. Meer informatie volgt in het voorjaar. Als je interesse hebt mag je me ook vast mailen. Dan zet ik je op de lijst. Heb geen idee wat er op af komt. Je kunt natuurlijk zelf wel ergens enthousiast over zijn, maar dat wil niet zeggen dat de ander dat ook is????.

Verder zat de week wel vol met allerlei afspraken en cursussen. We kregen huisbezoek van de kerk, was al weer even geleden. De schilder kwam aan de zijkant van het huis de kozijnen en deuren aflakken. Het waaide elke keer zo hard dat het steeds uitgesteld moest worden. Maar het is er dan toch nog van gekomen voor het weer helemaal omslaat.

Donderdagmorgen was ik al vroeg op om alles klaar te zetten voor de workshop lampjesslinger vilten. En natuurlijk om een kruidkoek te bakken. En om twee huisjes te controleren die schoongemaakt waren voor de nieuwe gasten. Die arriveerde toen ik nog bezig was met de workshop( het loopt altijd uit;-), maar manlief kon ook wel koffie en lekkers brengen en gelijk een gezellig praatje maken. De mensen waren al eerder geweest dus hoefde hij niet veel uit te leggen. Toen ik klaar was ben ik er nog even geweest.

Het was echt een gezellige dag met alle dames die kwamen vilten. De kleur kiezen en de eerste bloem vilten was het moeilijkst maar het ging bij elke bloem sneller. De oudste cursist was 90 jaar, hoe leuk, ze kwam met haar dochter en kleindochter mee. Petje af voor oma hoor! Na 6 bloemen was ze het wel zat, maar met wat hulp ging ze toch met een leuke bloemenslinger naar huis.

Vrijdagmorgen kwam Adje(Adriaan) koken. Adje is de verkoper van de AMC pannen die we vorig jaar aangeschaft hebben. Toen leek het allemaal zo simpel maar ik liep best tegen veel dingen aan. Zijn kipfilet was heerlijk terwijl die van mij zo droog werd als wat. Dus dat kwam hij weer even voor doen. Hoort bij de nazorg????

En ook om te vertellen dat ik m’n Navigenio( elektrische kookplaat met wifi van AMC) meer moest gebruiken. Scheelt bergen gas. Hij kookte een pan broccoli met de snelkookdeksel erop in 4 minuten gaar.

En nog een pan met heerlijke pasta met een kaaskorstje.

Heb alles maar opgeschreven toen hij aan het koken was want anders ben je het over een maand weer vergeten. Had nu tenminste weer hoop dat het goed kwam anders is het wel zonde van het geld. Waar ik zeker heel veel plezier van heb is de wokpan van AMC. Als je nasi of bami wilt maken dan verhit je de pan en wacht op het belletje tot hij warm is. Dan gooi je de gesneden kipfilet erin en bak het even aan. Dan strooi je een laagje kruiden erop, dan een laag groenten , daarbovenop de ongekookte rijst, weer een laagje kruiden, en als laatste nog een laag groente. Water erbij gieten, 1 kop rijst is 1 kop water, deksel erop, Navigenio op automatisch zetten, de regelknop op het deksel springt dan over op de wifi. Dan stel je hem in op 15 minuten en je hebt er geen omkijken meer naar. Je hoeft het alleen nog maar even om te scheppen en je hebt echt heerlijke nasi. Hij slaat automatisch uit en houd het warm op 60 graden. Ideaal!

En de snelkookdeksels zou ik ook niet meer willen missen. Rundvlees is in een half uur gaar, en lekker hoor! Zuurkool, hutspot, boerenkool zette ik eerst met de gerookte spek erin om 3 uur al op als we om half zes wilde eten omdat de spek dan pas echt gaar was. Nu zet ik het met de snelkookdeksel om kwart voor 5 op en is het ook om half 6 gaar. Het heeft ook even de tijd nodig om op temperatuur te komen maar dan hoeft het nog maar een half uur te koken. En ook zit er veel meer smaak aan de groente die je kookt omdat je veel minder water gebruikt. Dus nee, ik heb er geen spijt van dat we de pannen aangeschaft hebben.

Zaterdagmorgen kwam Leen eindelijk weer thuis uit Curacao. Een half jaar is hij weggeweest. Blij dat hij weer gezond en wel op Nederlandse bodem is. Hij zal wel weer even moeten wennen aan het gestreste leven in Nederland. Dat kennen ze daar op Curacao niet. Wel was hij blij dat hij weer gezond kon eten in Nederland. Schijnt daar niet zo geweldig te zijn of peperduur. Veel zin had hij weer in spruitjesschotel. Dus gisteravond zat hij hier aan tafel daarvan te smullen, en wij ook. Schaal was schoon leeg: anderhalf kilo kleine spruitjes, anderhalf kilo gehakt gedraaid ter grootte van soepballetjes en anderhalf kilo krieltjes. Alles van te voren gekookt of gebakken, in een schaal gehutseld, kaas erover en in de oven laten smelten. Heerlijk!

En toen was het dan zover dat m’n eigen weefjuf kwam logeren van maandag t/m donderdag en in die tijd gelijk probeerde het antieke weefgetouw aan de praat te krijgen. Nou, dat was wel even een tegenvaller. Wat een werk heeft ze er aan gehad. Zelf had ze ook nog nooit zo’n oud getouw opgebouwd dus het was voor haar ook allemaal nieuw. Maar aangezien “juf” nergens voor terugdeinst en gewoon overal aan begint onder het motto: alles komt goed, had ik goede hoop. Ze heeft meer onder en naast het getouw gelegen om met het aanbinden van de trappers een strijd te voeren, dan dat ze op het bankje zat om te weven. Wat een engelengeduld heeft die vrouw zeg. Twee pedalen heeft ze in linnenbinding gezet en nu kan ik er mee weven. Alleen als ik patroon wil weven moeten de andere pedalen nog goed afgesteld worden. Daar was geen tijd meer voor. Maar ik kan in ieder geval weven, we hebben samen nog een stukje schering opgezet voor stoelkussens. De rest mag ik zelf doen. En als dat klaar is hoopt ze nog een keer terug te komen om de andere pedalen af te stellen, dat luister best nauw! Ik was er zonder haar nooit uitgekomen, snapte werkelijk niets van dat grote geval. Nu begint het heeeel langzaamaan een beetje te komen.

De eerste oppasdag op onze kleindochter was woensdag. Haar moeder moest weer aan het werk na drie maanden. Woensdag is de vaste oppasdag, en oppassers hebben we genoeg in huis. Moet er bijna voor vechten om m’n eigen kleindochter de fles te mogen geven. Ze staan in de rij daarvoor????. s’Avonds aten zoon en schoondochter uit het werk gelijk mee. Net zo handig, als je zo laat nog moet gaan koken is de zin ook wel weg. En wij vinden het wel erg gezellig! Zondagmorgen is ze gedoopt. Wat bijzonder om dat mee te maken. Je besefte de rijke betekenis van de doop veel meer dan toen je zelf voor de doop stond met je eigen kinderen.