Website, kapotte wasmachine, borstrok.

Zo, de website is weer op orde. Het duurde even voordat alles klaar was maar hij is nu omgezet naar een eenvoudigere versie. Daar merk je zo op het oog niets van maar voor mij aan de achterkant van de website is er wel het een en ander veranderd. Heel fijn want dat ingewikkelde gedoe is niets voor mij. Dat krijg ik ook niet meer geleerd hoor, de uitleg daarvan ben ik een uur later weer vergeten. Geen idee hoe dat komt, denk dat het me te weinig interesseert. Dat weet ik eigenlijk wel zeker want als ik iets nieuws lees of maakt wat met wol of vlas te maken heeft dan onthoud ik dat echt wel. Daar ligt je interesse. Gelukkig zijn daar weer mensen voor die dat voor je oplossen. Zo heeft ieder z’n vak. Je moet ook niet alles willen kunnen, geeft alleen maar onrust en nog meer werk. Al vind ik wel dat je altijd het eerst moet proberen of je het zelf kunt oplossen. Zoals gisteren: de wasmachine begaf het afgelopen donderdag. Hij waste keurig z’n programma maar bij het centrifugeren hoorde ik wel een heel raar geluid en stopte hij er ook mee. Nu heb ik gelukkig twee wasmachines, het wassen kon wel doorgaan maar ik miste hem wel. Rien was gisteren vroeg thuis uit het werk en heeft hem nagekeken. Hij probeerde de dop onder los te draaien om hem schoon te maken maar die zat zo vast dat hij hem moest slopen om hem eruit te krijgen. Nieuwe dop kon hij gelukkig gelijk bij de winkel weer ophalen. En wat was de oorzaak dat hij het niet meer deed? Een handjevol schroeven en troep😲. Ik weet ook van wie die zijn want we hebben een timmerman in het gezin. Ik stel me zo voor dat hij tijdens het schroeven op z’n werk een hand schroeven in z’n zak stopt en elke keer er een uit pakt tijdens het schroeven. Zo blijft er nog wel eens een zitten. En ze moeten hier zelf de zakken van de broek leeg halen voordat ze ze in de wasmand gooien. Daar ben ik mee gestopt. Zoveel manvolk in huis betekent héééél veel spijkerbroeken in een week. Maar goed, het is nu duidelijk dat dat wel eens vergeten wordt. Daar moet hij dan maar weer eens op aangesproken worden. De wasmachine draait in ieder geval weer.

Van de week hebben we ons eigen opgegeven voor de Terdegefair in de zomervakantie. Dat is nu voor het eerst op een andere locatie. Normaal was het altijd in Barneveld maar nu is het in Baarn bij het Kasteel Groeneveld. Een keer wat anders. Zou niet weten hoelang het in Barneveld geweest is maar wel heel wat jaartjes. We gingen er eigenlijk altijd wel naar toe, de kinderen vonden het erg leuk en zelf hou ik er ook wel van. Het is voor het eerst dat we er nu zelf hopen te staan. Omdat we nu dealer zijn van de Louet spinnenwielen is het wel leuk om dat op deze manier een keer te proberen aan de man te brengen. Ook zal er een ruime keuze zijn aan handgeverfde sokkenwol en andere garens, handgeweven sjaals, gevilte bloemen en nog andere dingen die met wol te maken hebben. Ook zijn er een demonstraties van wol en vlas spinnen en het spinnen op de spintol. Misschien dat ik daar een workshop voor plan op de beurs, maar dan moet ik even kijken wat ze van de Terdege willen. En de mensen kunnen gelijk bekijken wat het nieuwe aanbod van cursussen is voor de komende winter. Daar liggen dan de voorbeelden bij. Heb er wel veel zin in ook al denk ik dat je na die 4 dagen gesloopt ben🤪. En het hangt natuurlijk ook van het weer af. Heb je 4 dagen regen dan baal je wel en zal het minder druk zijn. En heb je 4 dagen 30 graden dan leg je ook bijna het loodje. Haha, tis niet gauw goed bij een mens. We gaan het b.l.e.w zien, is het niks, dan was het maar eenmalig.

Een jaar of drie geleden ben ik met een vriendin naar de midwinterwoldagen in Groningen geweest. Daar waren spinsters en viltsters uit de hele wereld. Een daarvan was een jonge vrouw uit Engeland die een “Great Wheel” bij zich had. Dat zijn Spinnewielen waar ze in de vorige eeuw mee sponnen. Was op slag verliefd! Er staat er hier een in Nederland in het prehistorisch dorp in Eindhoven. Nu was ik daar al een tijd naar op zoek maar waren dus alleen in Engeland en Amerika te koop en dan nog hele oude. Dat hij oud is is prima maar hoe krijg je dat ding naar Nederland verhuisd zonder dat hij als kachelhout aankomt. Nu had Rien voor mij meegezocht( zonder dat ik het wist) en vond een man in Engeland die ze nieuw maakt. Hij maakt van alles op het gebied van spinnewielen. Hoera, was er erg blij mee dat Rien hem gevonden had. Maar probleem 1:Ik ben geen kei in Engels, hoe gaan we dan zaken doen. Nu kun je via de computer natuurlijk vertalen maar dan komt er soms ook iets anders te staan dan dat je bedoelde. Maar dat werd opgelost. Een mevrouw uit het dorp waar ik een paar jaar geleden een poging hebt gedaan om Engels te leren( dat het niet lukte lag aan mij inzet😎) zou voor mij de koop regelen. Ze heeft een paar keer met hem gebeld en de koop was rond. Probleem 2: Hoe komt dat wiel hierheen? Heb een transportbedrijf die ritten naar Engeland maakt benaderd en die vroeg daarvoor 1150 euro en dan kwamen er nog de invoerrechten bij. Dat ging hem niet worden. Menno bood aan om hem te gaan halen maar ook die spreekt geen woord Engels. Rien zei dat ik gewoon aan die man moest vragen of hij hem zelf tegen vergoeding hier in Nederland zou willen brengen. Ja hoor, daar zal hij wel niet intrappen. Toch maar gevraagd en meneer stemde er gelijk mee in. Moet dan wel de overtocht van de boot betalen en z’n reiskosten maar dat lijkt me ook logisch. Nu hoopt hij eind oktober samen met z’n vrouw te komen en dan verblijven ze hier gelijk een midweek in een vakantiehuisje. lk krijg dan gelijk een halve dag les hoe dat ding werkt. Leuk he! Hier de foto. Deze is van hemzelf.

Hij is 150 hoog, dus best een gevaarte. Tik op YouTube maar eens ‘Great wheel’ in en dan zie je hoe zo’n ding werkt. Hele andere manier van spinnen, je hebt je voeten niet nodig. Ondertussen krijg ik af en toe foto’s van de geboorte van het wiel. Zo kan ik op afstand meegenieten.

De Borstrok van zoonlief is ook afgekomen vorige week. Was heel benieuwd of hij het er lekker warm mee zou hebben. Nou, volgens hem is het heerlijk warm. In ieder geval niet voor niets gebreid. En hij staat ook nog eens een keer hartstikke stoer. Dat vind hij zelf niet maar ik wel hoor.

M’n sjaal van vilt is nog niet af door al dat gebrei. En nu kwam Hidde er weer met een paar sokken tussendoor. Hij draagt op zaterdag als hij bij de boer gaat werken altijd gebreide sokken. En nu waren ze te klein geworden dus moest hij nieuwe. 1 is er af, de tweede heb ik beloofd dat hij voor zaterdag af is. En dan m’n sjaal nog af borduren, het viltwerk is al gedaan, dat scheelt.