Gewoon?

Zaterdag 4 juli-2020

Toen de kinderen een paar maanden thuis waren van school wegens het coronavirus,en ik gewoon weer ouderwets echt moeder kon zijn,had ik mezelf voorgenomen ”als” de drukte weer op gang zou komen om het is anders aan te pakken dan dat ik tot nu toe gedaan had. Had daar een voorstelling van dat het ‘gewoon’ rustig aan zou gaan en ‘gewoon’ alles voor de voeten oppakken,en ‘gewoon’ geen stress,en ‘gewoon’je eigen niet druk maken. Ja hoor,gewoon ,gewoon,gewoon!!!! Nou,vergeet het. Je wordt er weer volop in mee gesleurd. Net of er geen lockdown is geweest. Als ik kijk hoe vol de dagen weer zijn.

Er is ook weer aardig wat vraag voor het afhuren van de Theeschenkerij. Woensdagmiddag was dat voor een vrouw die een afscheidsfeest had van haar werk. Omdat Rien daar ook z’n verjaardag had gehouden en het nog niet helemaal schoon was,moest dat nog klaar voor 1 uur. Maar eerst moest ik voor 2 keer 2 personen een ontbijt verzorgen en in de huisjes brengen. Bakte daarna een walnotenboterkoek voor als er evt. nog bezoekers zouden komen. Ben na het bakken toch maar niet opengegaan,het regende pijpenstelen,en het moest natuurlijk allemaal nog schoon. Heb van 10 tot half 1 gepoetst, tussendoor natuurlijk voor alles en nog wat eraf. Maar het was net op tijd klaar.

Nam afscheid van mensen die een paar dagen op vakantie waren geweest. De hulp maakte huisje 3 schoon waar tijdelijk een gezinnetje in komt wonen.

Na het eten dook ik het huisje in waar de mensen uit vertrokken waren, om de badkamer schoon te maken. Een gezin uit het dorp had gevraagd of ze hier tijdelijk gebruik mochten maken van de douche. Zelf stond hun badkamer op de kop door een verbouwing. Nou,dat is geen probleem,als je elkaar zo kunt helpen! Als er een huisje leeg is kan dat altijd.

Woensdagavond reed ik naar Ede om de bestelling van de cursist op te halen. Dat kost me altijd een avond(maar wel altijd een gezellige avond)

Vrijdag was helemaal een volle dag en was ik verschrikkelijk blij dat een schoondochter van de week vroeg of ze me vrijdag kon helpen. Dat kwam nu supergoed uit. Ze heeft echt een hoop werk voor me verzet. Fijn hoor! Dan kon ik m’n eigen dingen gaan doen.

Eerst een ontbijt voor de vakantiegasten verzorgd. Altijd leuk om te zien hoe mensen daar van genieten.

Daarna ging de was aan de lijn. Andere vakantiegasten vertrokken weer naar huis en kwamen gedag zeggen. Moest een appeltaart bakken,die werd half 10 in de oven geschoven. De andere vakantiegasten hadden ook ingepakt en na een praatje gemaakt te hebben vertrokken die ook weer richting Zeeland. De schoonmaakster was gearriveerd en die hielp ik even op gang. Om half 12 kwam de cursist haar spinnewiel en de rest van de bestelling ophalen. Ook daar een bakkie mee gedronken,want die stuur je niet gelijk door na zo’n lange rit. Ze komt helemaal uit Leiden en had haar tweeling bij d’r. Wat een mooi spannetje om te zien. Ze zijn 2’5 jaar oud en hebben van die lange prachtige krullen. Een rijk bezit.

Daarna kwamen er mensen uit Nijmegen om de kuikens van Hidde op te halen. Koste ook weer de nodige tijd.

We hadden een half uurtje om te eten want om kwart voor 2 kwam een man van een bedrijf hier uit de buurt om te vragen of we er interesse in hadden om de catering van hun af te nemen. Ze vangen daar kinderen op met autisme en allerlei andere ‘etiketten’. Heb er zelf altijd een verschrikkelijke hekel aan als ze je kind een ‘etiket’opplakken. Er word dan zo vaak gelijk anders naar ze gekeken. Zo van: o ja,die jongen/meisje heeft ADHD of ODD ……….verzin maar een naampje. Nou en? Is het dan soms gelijk een gehandicapt iemand als hij niet volgens ‘het boekje’ functioneert? Worden de leuke en goede kanten van zo iemand ook nog gewaardeerd of word er alleen maar gelet op wat er zogenaamd fout gaat? Leg de lat voor die gasten gewoon niet zo hoog en leg vooral niet op elke slak zout. Ze komen er echt wel,misschien met een omweg,maar menigeen kan op sommige gebieden zeker van hun leren. Weet dat het echt niet altijd meevalt hoor,spreek uit ervaring!! En vaak is hulp van buitenaf ook fijn,omdat je er als vader of moeder te dicht bij staat. Een heldere kijk van buitenaf werkt dan vaak beter. Maar goed, om op die man terug te komen want daar ging het tenslotte over: ze helpen daar dus zulke kinderen weer op gang en proberen ze in de maatschappij op weg te helpen. De kinderen daar verzorgen dan met hulp van volwassenen de catering. Kreeg nog een schaal met hapjes om te proberen. Dat smaakte erg lekker,dat mocht duidelijk zijn. Onder het gesprek belde er nog een mevrouw voor een reservering. Heb gevraagd of ze over een uurtje terug wilde bellen.

Net nadat hij vertrokken was,arriveerde de nieuwe gasten. En tegelijkertijd ook de mensen die de theeschenkerij afgehuurd hadden. Die eerst ontvangen en uitleg gegeven. Daarna koffie en appeltaart gebracht naar de vakantiegasten. Ze kwamen voor de tweede keer,dat is altijd een goed teken. Inmiddels belde de mevrouw van de reservering weer. Sorry ,kan weer even niet van m’n werk af. Erg hé! Gelukkig is het een bekende uit het dorp met veel humor,dus dat scheelt nog. Ze snapte het wel. Om 4 uur had ik eindelijk tijd om haar even terug te bellen. Ze komt eind juli gezellig met de vrouwenvereniging kersen eten en daarna koffie met taart. En volgende week ook al een vrouwenvereniging,die komen hetzelfde doen als de andere. Leuk hoor,een zaal vol vrouwen. Is altijd een gezellige boel.

Eigenlijk moest ik ook nog om 10 voor half 4 met Maureen op het gemeentehuis zijn om een ID kaart aan te vragen ,want ze gaat op vakantie naar Tsjechië. Gelukkig was manlief bereid om wat eerder van z’n klus af te komen en met haar mee te gaan. Hij kwam om 10 over drie binnen rennen: ‘ja,ben je klaar,heb je alles,opschieten want het staat helemaal dicht bij het spoor dus we zijn al te laat’. En ik moest nog een toestemmingsverklaring uitprinten en kon die niet vinden op de website. Dus hij ging al een beetje knorrig weg,wetende dat hij daar weer gezeur zou krijgen. En ja hoor,20 minuten later belde hij vanuit het gemeentehuis op: ‘jaaaa,je moet nu achter je computer gaan zitten en de link die de mevrouw door heeft gestuurd openen en invullen’. Nou,dat wilde ik met alle liefde doen maar dat lukte dus niet?. Hoorde de irritatie in z’n stem en bedacht dat het m’n redding was dat hij z’n eigen daar in moest houden??. Maar gelukkig was het een hele aardige mevrouw die hem hielp en die gaf de opdracht dat ik het op een kladje mocht invullen en daar een foto van doorsturen naar Rien. Probleem opgelost.

Vroeg gegeten en om half 7 Maureen naar naailes gebracht. Had Hidde en Mirjam meegenomen want we zouden gelijk doorrijden naar het Klomperschuurtje in Veenendaal. Eindelijk…was al drie maanden geleden. En ben natuurlijk weer superleuk geslaagd. Wilde wat spullen hebben om achter het nieuwe kozijn in de theeschenkerij te zetten,zodat je een leuke inkijk hebt. Kocht een oud kastje voor 17,50, een paar blauwe voorraadbussen,theemuts in de vorm van een kip. Nu valt het alleen dubbel op dat het kozijn en de deur geschilderd moeten worden. Van de week de schilder maar eens bellen.

Een tafellamp voor bij het hobby’en. Paar dienbladen, een oude diatafel om de beamer op te zetten. Die opmerking had ik al een paar keer horen vallen,nu stond hij daar voor een euro. Die was voor mij.

Toen ik bij ’tante Jannie’ af ging rekenen lag er een briefje bij het loket?

Op de terugweg Maureen weer opgepikt. Toen ze allemaal op bed lagen had ik de pap zo op,dat ik echt geen zin en puf meer had om de zooi op te ruimen. En er lag heel wat. Heb een boek gepakt en lekker in een ruk uitgelezen. Toen was het al half 1. Draaide de deur op slot en dook ook m’n bed in. Vanmorgen vroeg Menno waarom ik de deur op slot had gedaan. ‘Nou,ik dacht dat je niet thuis kwam’ Hoe ben je binnengekomen dan? Dat wou hij niet vertellen,zal ergens wel een dakraam opengestaan hebben. Dat hebben ze hier met de jaren wel geleerd om daardoor binnen te komen?.

Vanmorgen uitgerust en met frisse moed aan de rotzooi begonnen. Nu ziet het er weer netjes uit.