Demonstratie

Dinsdag 17 november-2020

Ik zat gisteren eigenlijk is te bedenken dat ze wel zeggen dat de huisvrouwen het vroeger zwaar hadden zonder machines, wat ik ook echt gelijk zal beamen, maar toch geloof ik dat die mensen het een stuk beter voor elkaar hadden als de huisvrouwen van tegenwoordig met een wasmachine. Hun hadden op maandag wasdag. Gewoon één vaste dag in een week om de was te doen. Ze moesten natuurlijk wel de hele week met die kleren doen terwijl ze hier bij een spettertje al het shirt in de was gooien. Ik heb maandag wasdag, dinsdag wasdag, woensdag wasdag, donderdag wasdag, vrijdag wasdag, zaterdag wasdag!!!!!! Echt de hele week is die was aanwezig. Vroeger moesten ze dan op dinsdag de strijk doen. Ik strijk 4 keer in een week. Dus is er spraken van enig ritme in m’n huishouden? Nee, niet echt! Dan zal er ook nog wel een vaste dag voor de kamers schoonmaken zijn geweest. En op zaterdag de ramen en het grind harken. Nou, dat schiet er hier ook regelmatig bij in. Vaste dagen voor de vertrekken schoonmaken hier in huis heb ik al lang laten varen. Niet haalbaar meer. Ik leef bij de dag, doe elke dag huishoudelijke klussen maar kan nooit aan het eind van de week met een voldaan gevoel zeggen dat ik het hele huis heb gehad(zelfs niet met m’n huishoudelijk hulp erbij). Daar is het met de Grebbestee allemaal te druk voor geworden. Of ik daar wakker van lig? Nee, gelukkig niet, anders heb ik geen leven meer. En ik vind het ook zeer belangrijk dat er gezelligheid in huis is en niet dat ik constant met een poetsdoekje in m’n hand moet lopen, dat komt het gezin ook niet ten goede. Niet dat ik af en toe m’n stem niet eens verheft dat ze alsjeblieft hun zooi eens op moeten ruimen, dat zeker, want laten we eerlijk zijn: een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimd hoofd. Maar ik denk dat het gezin daar ook te groot voor is om dat voor elkaar te krijgen. Toch probeer ik elke morgen het hele huis opgeruimd te hebben, dat is een goed begin van de dag, totdat de kinders weer uit school of het werk komen en dan beginnen we weer overnieuw?. Neem nou gisteren: er stond ’s morgens vroeg al een berg strijk te wachten. Die had ik klaar willen hebben voordat de kinderen beneden kwamen. Stond om half 6 op dus daar lag het niet aan. Vraag me niet wat er allemaal tussen kwam, kan ik nog niet eens meer na vertellen maar de strijk stond er na het middageten nog steeds. Op de stoel midden in de kamer.

Dan ga je er bijna tegen op zien. Tot dat ik om half 4 zo’n leuk telefoontje uit Friesland kreeg van mensen die op spincursus willen komen en gelijk een midweek op vakantie komen. We raakte eigenlijk zo gezellig aan de praat over van alles dat ik er weer energie van kreeg en de strijk na het babbeltje zo weg was gewerkt. Bakte gelijk erachter aan een kruidkoek

en kookte een grote pan hutspot met spek, worst en stooflappen. Beetje teveel voor het gezin maar m’n vader en moeder kregen ook nog een maaltje.

Na het eten kwamen m’n eigen wielen terug en werden de nieuwe door de cursisten op gehaald, zette koffie voor Rien en vertrok naar m’n schoonmoeder. Ze was aan een oog geholpen, ze had al een tijd last van staar. Volgende week doen ze het andere oog. Het is allemaal goed verlopen gelukkig. Nam een bos bloemen en een paar stukken kruidkoek mee, ze mag wel eens verwend worden.

En vanmorgen was het echt een leuke ochtend. Er was me gevraagd of ik een demonstratie wol spinnen wilde geven in een verzorgingshuis in Doorn. Nou, dat wilde ik wel, is altijd leuk zulke uitjes. Maar voordat ik vertrok moest natuurlijk dat huis weer opgeruimd worden hé! Trok de bedden glad, doekje over de wc, draaide een was, vaatwasser uit en inruimen, en laadde de auto vol met spullen voor de demonstratie. Vertrok om 10 over half 10 naar Doorn en na ruim een half uur was ik gearriveerd. Wat een prachtig huis zeg. En een hartelijk ontvangst. Nadat alle spullen uitgepakt waren kon het beginnen. Er zaten ook dementerende mensen bij en een mevrouw liep al te mopperen wat ik daar moest en toen ik m’n verhaal aan het vertellen was zei ze ineens: ‘wat een geleuter zeg’ en wilde ze er niet meer bij zitten??. En nog een oud mannetje die liep te mopperen wanneer ik nu eens klaar was en de rommel van de tafel haalde. De verzorgster verontschuldigde d’r eigen dat de mensen er soms van alles uitgooien maar ik had er eigenlijk wel schik om, prachtig toch! De rest van de bewoners vonden het wel leuk en een mevrouw en een verzorgster hebben nog geprobeerd te spinnen. Aan het eind wilde ik toch nog proberen of de boze mevrouw die later weer terug kwam, toch nog iets leuk zou vinden. Liet haar m’n paarse omslagdoek voelen en zei tegen haar ,voel eens wat lekker zacht en hij staat heel mooi bij uw roze trui. Ze vond het maar niks en duwde hem weg. Toen liet ik het gevilte muisje in een mandje zien. En in één keer gleed er een glimlach over haar gezicht en kreeg ze een hele zachte blik in haar ogen. ‘Ach’ zei ze’ wat leuk en ze aaide erover heen. Vond ik echt heel mooi om te zien.

Om kwart over 12 was ik weer thuis en gingen de klussen weer verder. Eerst kwam er een vrouw haar bestelde wiel op halen met het daarbij behorende kletsuurtje en drinken. Kookte vast spitskool voor de ovenschotel, kookte piepers voor de puree, hing een was op en gooide er weer een nieuwe was in. Probeerde een nieuw recept voor koekjes uit

maakte de schotel af en schoof hem in de oven. Geen omkijken meer naar tot etenstijd. Was al bang dat ik veel te veel eten had omdat er een grote eter afbelde maar er schoof nog een vriend van de jongens aan en een schoondochter kwam onverwachts nog eten. De schaal was op een klatsje na leeg, die was voor de hond.