Bakkriebels
Zaterdag 12 december
In m’n vorige blogje had ik te vroeg gejuicht dat we allemaal naar buiten mochten. Dat had ik verkeerd begrepen. Hessel en ik mochten wel weer weg omdat wij nu niemand meer kunnen besmetten maar de rest van de huisgenoten moesten tot zondag op het honk blijven. Rien had z’n eigen dinsdag laten testen en kreeg woensdag de uitslag: negatief. Dus wist niet hoe snel hij donderdag weg moest komen om weer aan het werk te gaan. Heerlijk, ik hou veel van m’n mannetje, maar als hij thuis is kan ik ook niet opschieten?! En hoe heerlijk was het dat het zonnetje die dag scheen. Ik ben lekker buiten het nieuwe terras gaan vegen, al het zand wat er op lag om de kieren te dichten mocht er nu af. Schrobde gelijk drie kliko’s schoon. Op de foto is de straat nog nat van het schrobben. Ben er een dik uur mee bezig geweest en was werkelijk bekaf. Ben toch nog niet de oude.
De wingerd is ook nog heel mooi, hij zit vol met blauwe besjes( giftig)
Maureen was zo lief om voor mij even naar de markt te gaan. Kon ik bijkomen?. Na het eten nog binnen aan het rommelen gegaan en om drie uur kreeg ik weer zin om de zon op m’n gezicht te voelen. Wat wil je ook als je anderhalve week bijna niet buiten ben geweest. Vulde een emmer heet water met spiritus en ben de ramen buiten gaan zemen. Wat knapte ik daar van op zeg. M’n humeur vloog weer naar het goede peil. Tot ik om half 5 de post open maakte, toen zakte het weer een eind. Ik had toch verteld dat ik een boete van 55 euro in Zeist had gekregen omdat ik niet betaald zou hebben bij het parkeren, terwijl het gewoon van de m’n rekening afgeschreven is. Nou, nu kwam er nog een achteraan, want ik schijn op de heenweg 5 kilometer te hard te hebben gereden. 44 euro! Duur dagje was het zo. Dat geld had wel een betere bestemming kunnen hebben.
Gisteren was, als het goed is, de laatste dag dat de kinderen online les kregen. De meiden willen heel graag weer naar school maar Hidde zou nog graag thuis blijven werken. Nadat de lessen om half 1 afgelopen waren moesten ze eerst van mij alle schoolspullen van tafel, stoelen, grond en vensterbanken verwijderen. Dat was ik zat nadat we er twee weken tegenaan hadden gekeken. Kookte ondertussen een pan Chinese tomatensoep. Geen idee of het smaakte want ik proef nog steeds niets. Zal wel want heb dat al vaak zat gemaakt. Het was in ieder geval wel lekker warm voor de binnenkant.
Toen mochten de kinderen een spelletje op de oude telefoon doen en heb ik lekker een uurtje zitten spinnen met oordopjes in en het Urker mannenkoor aan. Zo mooi en heerlijk een poosje ontspannen.
Vandaag had ik voor het eerst weer m’n energie terug om de dag door te komen. Stond bijtijds op en heb eerst de strijk weggewerkt. En de wasmachine aangezet. Stille tijd gehouden, ben de benedenverdieping op gaan ruimen. Zetten om half 10 het deeg aan voor de bolussen. Terwijl de broodbakmachine draaide stak ik de houtkachel aan zodat het deeg daarbij kon rijzen.
Maakte het aanrecht goed schoon voor het kneden en rollen van de bolussen. Ideaal werkblad!
Is altijd nog wel een klusje dat bolussen bakken.
Maureen wilde graag de kamer dweilen, nou daar zeg je geen nee tegen hé! Maar dan moest ze wel eerst de vloer stofzuigen, dat vond ze geen probleem en ze is lekker aan de gang gegaan.
Mirjam deed de wc( vind ze leuk werk) en de strippenboekenmand. Fijn die extra handen. Ze ruimde allebei hun kamer op. Zo waren we heerlijk met z’n drietjes aan de gang. De rest van het gezin was werken. Terwijl het deeg stond te rijzen probeerde ik een nieuwe recept uit. Toen ik daar mee bezig was bedacht ik me eigen weer dat ik geen smaak en geur had en dat het niet zo slim was om nu een nieuwe recept te gaan uitproberen. Maar ik was al een eind op weg dus dan moesten de kinderen die nog wel smaak hadden maar even keuren voor moeders. En hij is goedgekeurd?. Het is een leuke koek om te maken, maar je moet er wel je aandacht bijhouden. Het is een laag koek, dan een laag karamel en dan een laagje chocola. Recept volgt maandag.
En ik had nog steeds bakkriebels, dus maakt ik er nog slagroomsoesjes achteraan. Dat is altijd afwachten want als je pech hebt dan zakken de soezen na het bakken weer in. Maar het ging redelijk goed. Nadat ze afgekoeld waren heb ik ze gevuld met verse slagroom en in de koelkast gezet. Na een uur zag ik dat er een fles curry en een fles mayonaise op de soesjes was gegooid. Bij navraag wie er nou zo stom kon zijn om de flessen erop te gooien, bleek dat een zoon dat had gedaan. Zijn antwoord was dat de koelkast vol stond en hij de flessen niet meer kwijt kon dus maar op de soesjes had gelegd. ‘Ik wou ze eerst eronder leggen maar dan was ik bang dat het bord ging rollen’ zei hij. Tjonge ,wat een logica?! Nou ja, ze smaken er niet minder om maar zijn nu een beetje platter.
Bracht na het eten met Maureen een paar bolussen en een paar stukken van het nieuwe recept naar m’n schoonmoeder. Dronk gelijk een bakkie thee en bleef een uurtje.
Vrijdag kwam ook het nummer van de Gezinsgids uit waar ik met een interview over wol spinnen instaat. Donderdag kreeg ik al de eerste app van een bekende binnen met m’n foto die op instagram stond. Toen kreeg ik al kriebels. En vrijdag lag hij in de brievenbus. Wat is het raar als je je eigen ziet staan in een tijdschrift?. De mevrouw die het heeft geschreven heeft het wel heel leuk gedaan hoor, heb al aardig wat reactie gehad van bekenden. Wat wel jammer is, is dat ze vergeten zijn de foto van de bloemen erbij te zetten die bedoeld zijn als actie voor gezinsgidslezers om te komen vilten. Heb ze nu apart op de website onder de ‘cursussen’ gezet. Hierbij nog een foto van de bloemen die je in een workshop met korting kan komen vilten.