Schoenen en echte liefde
Maandag 15 maart-2021
Eindelijk kwam dan het lang verwachte telefoontje dinsdag. De 4 bestelde spinnewielen waren binnengekomen. Kon ik ze dinsdagavond in Ede ophalen. Ze waren al voor me in elkaar gezet dat scheelde weer werk, kreeg een foto door geappt toen de laatste in elkaar zat. Gelijk de cursisten maar geappt dat ze binnen waren gekomen, die zaten er ook met smart op te wachten. Toen werd er vorige week nog een kaardemolen besteld en ook die had ik niet meer op voorraad. Had net de laatste een dag eerder verkocht. Gelijk weer nieuwe besteld en ik hoopte dat ze nog met deze bestelling binnen kwamen maar dat bleek weer ijdele hoop want ook bij Louët waren ze uitverkocht en moeten er nieuwe gemaakt worden. Levertijd: 5 weken?. Het is niet anders.
De mevrouw waar ik ze op moest halen had ik voor haar verjaardag een stelletje rolletjes met gemengde wol gegeven. Daar had ze nu wanten van gebreid. Het is altijd een verrassing hoe ze eruit komen te zien.
Spon van de week gelijk weer een fikse bol wol voor m’n vest. Nu ben ik met de mouwen begonnen. M’n helpster heeft de berekening gemaakt hoeveel ik moet opzetten en meerdere tot aan het armsgat. Moet lukken. Hoop hem gauw af te hebben als er weer niet wat bijzonders tussendoor komt. Zo gaat het meestal hé, hele plannen wanneer het af is en aan het eind van het liedje ben je een half jaar verder.
Maureen nam weer een vriendinnetje mee om te logeren en de dames bakte donderdag een stroopwafelcake. Ik had een leuk pakketje met bakmixen en bonbons gekregen van iemand en dat kwam nu mooi van pas. Hadden de meiden ook gelijk wat te doen. Hij smaakte heerlijk hoor, is niet oud geworden.
Vrijdag was een haastig dagje. Moest eerst met Hidde naar de therapeut voor z’n nek. Het duurt wel een uur voordat hij klaar is dus met heen en weer rijden is je ochtend al half weg. Had gelijk ook een afspraak gemaakt bij de schoenenwinkel om nieuwe schoenen voor hem te halen. Meneer liep echt met gaten in z’n schoenen. Toen we vorige week zondag naar de kerk moesten toen zag ik het pas voor het eerst. We stonden al buiten met de fiets toen zag ik dat er rode vlekken op de schoenen zaten. Ik vroeg aan hem wat hij nu weer op z’n schoenen had zitten en hij zei heel beledigd: “dat zijn gaten, maar dat zie je nu goed omdat ik rode sokken aan heb en m’n schoenen zwart zijn, ik zei toch tegen jou dat we nieuwe schoenen moesten kopen”?. Had ik nog geluk dat we in de kerk nu een eind uit elkaar zitten en alleen de gezinnen bij elkaar anders had ik me eigen toch wel een beetje geschaamd;-) Maar goed, we hadden ruim 10 minuten om te winkelen en slaagde leuk voor hem. Kind weer gelukkig en blij met z’n nieuwe schoenen. Om 2 uur zou een mevrouw haar spinnenwiel op komen halen en tussentijds hebben we gegeten en de troep opgeruimd. Om half 4 kwam de mevrouw die me met m’n vest helpt, dat duurt ook altijd wel weer een poosje, overigens altijd wel heel gezellig. Nadat ze weg was heb ik een pan gebakken rijst gemaakt, heerlijk eten is dat toch! Toen wilde ik s’avonds boodschappen doen voor de zaterdag, maar eerst moest ik even naar de drogist in de stad. Maar waar ik voor ging hadden ze niet bij 2 drogisten en kon alleen via internet besteld worden. Dat was al de eerste teleurstelling. Toen bedacht ik om dan gelijk maar langs de AH te gaan voor een fles ‘Maple syrup’, kunnen we weer fudgekoek bakken. Na een poosje zoeken toch maar gevraagd en bleek het net uit het assortiment te zijn, dus ook via internet bestellen maar. En tot overmaat van ramp kom ik om 8 uur bij m’n eigen supermarkt aan om boodschappen te doen, wat denk je, is hij dicht. Nou, toen had ik hem helemaal zitten. Gewoon 2 uur weggegooide tijd, had in die tijd weer 10 centimeter kunnen breien. Nu ben ik zaterdagmorgen gelijk maar om 8 uur gegaan en lag om negen uur alles opgeruimd in de kast. Om 10 uur zou er een nieuwe cursist komen maar die was door een fout er om half 10 al. Gelukkig was ik net klaar met de rommel ruimen dus dat was niet zo’n probleem. Kookte die middag een pan tomatensoep voor de zondag en zetten vast de spullen klaar voor de walnotentaart. Had die middag niet veel tijd om te bakken want er kwam iemand de bestelde kaardemolen ophalen. En aangezien ze wel een uur moest rijden kun je haar ook niet zonder een bak thee terugsturen, eerst even lekker zitten en ervaringen uitwisselen.
Toen ze weg was heb ik samen met Mirjam een ‘dankjewelcake’ gebakken. Zat ook in het cadeautje met de bakmixen.
Daarna was de walnotentaart aan de beurt, Hessel had al walnoten voor me gekraakt. Maar je bent toch altijd wel een poosje bezig voor dat deze taart af is, die maak je niet snel even tussen de bedrijven door. Hij word helaas wel altijd tussen de bedrijven door opgegeten door iedereen?. De meeste huisgenoten kunnen er niet afblijven.
We aten lekker vroeg en zaterdagavond een poosje aan m’n huiswerk voor de viltcursus gewerkt. Ben nu kralen van merinowol aan het maken. Heb ze vast in elkaar geprikt en nu moeten ze nog gevilt worden zodat hij krimpt en het een stevig kraal wordt. Heb voor de veiligheid maar een briefje erbij gelegd anders had ik ze waarschijnlijk weer achter de banken vandaan kunnen vissen. Is natuurlijk erg verleidelijk voor de jongens om elkaar daar mee te bekogelen( leer mij me eigen jongens niet kennen)
En zaterdagavond nog een mooie foto gemaakt van de regenboog en de bomen leken wel van goud.
Vanmorgen was ik weer vol goede moed en had ik weer zin om lekker aan de slag te gaan. Daar is het tenslotte ook maandag voor. Werkte eerst de strijk weg, die viel mee dit keer,
hielp de kinderen naar school, sneed de prei en kookte ze vast voor de preischotel van vanavond, vertrok naar boven om bedden glad te trekken en de was in de kasten te leggen en losliggende troep te ruimen, wc’s schoongemaakt, logeerbedden afgehaald en opgeruimd, trapleuning en overloopdeur afgesopt, hele benedenverdieping glad geruimd en gestofzuigd. Toen was het inmiddels al 11 uur en was het tijd voor een bak thee en een half uur breien. Het zonnetje scheen zo lekker dat geeft energie aan de mens. Het viel daardoor wel op dat de ramen weer om een wasbeurt schreeuwen. Maar dat mag wachten, heb tenslotte maar twee handen. Zag dat de ooievaars ook weer op het nest zitten bij de buren. Zo’n mooi gezicht die beesten, vanmorgen kwamen er één aanvliegen die op het nest ging zitten en een paar seconde later kwamen er nog twee ooievaars aan, die jaagde de ander weg en namen het nest zelf in.
Gisteren zijn we aan de puzzel van Hidde begonnen die al een half jaar in de doos zit. Veel te moeilijk voor hem, het is er een van duizend stukjes en heel veel dezelfde kleuren, wij als volwassene die nooit puzzelen vinden het al moeilijk, laat staan een jochie van 10 jaar. Nu ligt hij op de kamertafel op een puzzelmat en doen we elke dag maar een stukje. Als hij klaar is kan hij op een plaat geplakt worden en op z’n kamer worden gehangen. Het is een pracht puzzel!
En ik moet moet even een mooie momentje delen: zat van de week bij de tandarts in de wachtkamer, en dan kun je door het onderste stuk van het raam de behandelkamers inkijken. Na een poosje verschenen daar twee schuifelende beentjes van een oud mannetje en deed de assistente vast de deur open terwijl hij z’n jas aan stond te trekken, zodoende kon ik het gesprek horen. Ze vroeg aan hem:’ zo meneer, en hebt u nog wat op het programma staan vanmiddag. Nee, zegt de man met een bibberstemmetje: ik ben mantelzorger van m’n vrouw en m’n dochter is ook niet thuis dus ik kan niet weg van m’n vrouw want ze is al behoorlijk dement aan het worden. ‘Nou zeg’, zei de assistente ‘ dat is wel moeilijk voor u, maar wanneer kan ze dan naar het verzorgingshuis’? Toen bleef het even stil en zei het oude mannetje: dat doen we nog niet, we willen haar zo lang mogelijk bij ons thuishouden’. Vind je dat niet mooi? Dat is toch geweldig om te horen. Over echte liefde gesproken♥♥