Poetskriebels

Woensdag 11 augustus-2021

Wat er ook zou gebeuren, ik moest van mezelf maandag naar boven om een paar kamers en kasten uit te mesten. Vorige week had ik al twee kledingkasten uitgezocht en netjes gemaakt. Eerst was de kamer van de meiden aan de beurt. Ze moesten zelf hun kast leeghalen en voor dat ik een foto kon nemen lag er al veel op de grond en hadden ze de kleren op bed gegooid. Samen met hun alles uitgezocht en er ging niet veel meer de kast in. In de was zaten nog wat stelletjes kleding voor ze, maar zo te zien mogen we eerdaags wel het een en ander weer aanvullen.

Op hun kamer ben ik anderhalf uur bezig geweest.

Toen naar de slaapkamer van een van de zonen. Die kreeg ook de opdracht om z’n kast leeg te halen. Dat had hij dus gedaan en begon daarna alles er weer in te leggen. Ho,ho, eerst even uitsoppen. Hij wilde hem zelf inruimen want dat kon hij prima meende hij. En ik wilde het perse zelf doen. Na wat gemopper accepteerde meneer het toch en mocht ik m’n gang gaan. Ook bij hem ging er veel naar de kledingbak, hij schiet helemaal de lucht in. Toen het klaar was vond hij dat hij het zelf zo ook wel had gekund?.

Ook zijn kamer kreeg een sopbeurt, in onze slaapkamer ging de stofdoek en stofzuiger in vogelvlucht erdoor. Pakte wel gelijk de twee nachtkastjes mee. Inmiddels was de ochtend al om en was ik dat gepoets zat. Had alle rommel mee naar beneden genomen, drie zakken gingen gelijk de auto in voor de kledingbak en het restafval stond in de keuken te wachten tot het naar de container werd gebracht. Menno kreeg het licht ook te zien en begon ook zijn kledingkast uit te zoeken. Die kwam met een arm vol kleding naar beneden. 1 zak voor de bak en de kapotte kleding in de container.

Die avond mocht ik aan het eind van de straat drie alpacavachten ophalen. 2 witte en een donkerbruine. Anderhalve vacht is daarvan inmiddels alweer doorgegeven aan een cursiste. Die kwam daarvoor vanmorgen helemaal uit Hendrik Ido Ambacht rijden.

Dinsdag zouden we een paar uurtjes naar wamelland( speeltuin) gaan. Maar daarvoor wilde ik eerst nog een doorn uit m’n oog hebben. De computerkast in de kamer. Bijna niet meer te overzien?.Wat daar allemaal ingegooid word, gewoon erg. Vooral als ze achter de playstation zitten, dan blijven de snoeppapiertjes, chips en drinkbekers lekker liggen. Alles maar eruit gegooid en alles in m’n handen gehad: wel of niet weg? Rien mocht de post uitzoeken, want ik gooi te snel alles weg. Nou lijkt de kast enorm groot voor die paar spullen die er nog in staan. En hij moet een nodig een likje verf!

Om 10 uur vertrokken we naar Wamelland, een vriendje en vriendinnetje mochten ook mee. En natuurlijk m’n spinnewiel. Hun 5 uur lang aan het spelen en ravotten en ik 5 uur lang wol spinnen. Heerlijk toch? Daar krijg ik thuis de kans niet voor. We hebben daar ook maar lekker patat gegeten en ijs.

Half drie vertrokken we weer richting huis en had ik een kop als beton van het geluid daar in de speeltuin. Het is binnen in een grote loods, dus dat weerkaats wel. Rien zou eigenlijk ook meegaan ,wel zeer tegen z’n zin want hij verveelt zich daar altijd te pletter, maar nu had hij geluk want m’n broer vroeg of hij meekon om een nieuwe marmeren plaat op het graf van opa te leggen. Dat was behoorlijk verzakken allemaal en ook de stenen waren kapot. Nu ligt het er weer keurig bij.

Kookte voor het avondeten een pan andijviestamp. Eigenlijk een pannetje, vergeleken met wat er normaal gekookt wordt. Weinig eters momenteel. M’n grootste eter is twee weken terug op z’n eigen gaan wonen. Twee zonen zijn op vakantie, één zoon hing er bij een vriend. En nog dacht ik dat ik teveel had gekookt maar een van de schoondochters viel ook nog aan en toen was de pan leeg. Na het avondeten naar Ede gereden om een spinnenwiel te laten maken. Wilde weer vroeg thuis zijn maar dat mislukte jammerlijk zoals gewoonlijk. Half elf. Maar hij spint weer als een tierelier, daar ging het tenslotte om.

Vanmorgen kwam de timmerman kijken en meten voor de verbouwing van onze keuken. Dat ding ziet er echt niet meer uit na 19 jaar. Maar omdat het granieten aanrechtblad en de onderbouw nog helemaal goed is worden er alleen de deurtjes vervangen en de lades. Sommige deurtjes worden weggelaten en komen ook lades in. Een open servieskast wordt vervangen door een dichte kast met deuren, scheelt veel zeemwerk. De afzuigkap met schouw wordt afgebroken en komt een hele nieuwe met een grote afzuigkap erin. Alle schrootjes en tegeltjes gaan van de muren en wordt afgesmeerd en geverfd met afneembare verf en een beschermlaag. Het raam boven de aanrecht kan nu alleen aan de bovenkant met een klein raampje open en dat worden nu twee openslaande ramen. Er komt een extra breed ladenblok bij met een nieuw stukje aanrechtblad erop. En daar kom dan een grote brede besteklade in. Hele verbouwing, maar ik zie er echt naar uit dat het weer netjes is. Toen we de keuken kregen was hij ossebloedrood. Na 10 jaar was hij zo beschadigt met al die kinderen dat ik hem matzwart heb geverfd. Inmiddels is dat ook al weer erg beschadigt en springen de tranen in je ogen als de zon er op schijnt. Nu word hij groen. Zo’n kleur als in de jaren 30. Heb een foto gevonden op pinterest en met precies hetzelfde aanrechtblad als wij hebben. Vind het echt prachtig. Bij leven en welzijn wordt hij de eerste week van december geplaats. Dan hebben wij nog de tijd om een hoop dingen weg te breken, en voor de stukadoor en de elektricien. En om alles plafonds, muren ,kozijnen te schilderen.

Toen hij weer vertrokken was bracht ik Mirjam naar een vriendinnetje om te logeren, nam op de terugweg lekker vis mee en stort me eigen daarna op de auto om een grote schoonmaakbeurt te geven. Hij is van binnen en buiten onderhanden genomen. Doe ik niet elke week hoor want ik vind het een naar klusje. Rien die snoeide de laatste heg, de druif, de laurierbomen en de wilde wingerd. Voor de laatste moest hij het dak op want dat ding slingert zicht overal aan vast. Nu ziet het er weer netjes en strak uit.

Hij hing nog een paar nieuwe lampen op aan de zijkant van het huis zodat we weer licht hebben als we de oprit op komen lopen.

Moest daarvoor wel eerst naar de gamma rijden voor lampenbolletjes want die waren natuurlijk weer op. Onderweg kwamen we langs de maisvelden en het valt op hoe mooi dit jaar het mais erbij staat. Echt hoog. Vruchtbaar jaar geweest met al die regen. Bij één van de velden hadden ze een lange rij zonnebloemen ervoor gezaaid, dat was pas mooi om te zien.

Maureen en een vriendin wilde graag poffertjes bakken voor het avondeten. Na drie pannen waren ze het al zat en mocht ik verder gaan. Hebben er wel heerlijk van gegeten.