Voorbereiding bruiloft

Maandag 20 september- 2021

We zijn erg druk met de voorbereidingen voor aanstaande vrijdag 24 september van de bruiloft van onze oudste zoon Rien en z’n vriendin Jacobien. Vanaf december was de datum bekend en dan lijkt het nog zo’n eind weg. Maar nu kriebelt het toch al een paar weken in m’n buik omdat er zoveel moet gebeuren. Of misschien anders gezegd: ik wil dat er nog zo’n hoop gebeurt. De mannen vinden het zwaar overtrokken dat ik alles netjes wil hebben. Normaal gesproken wordt er vanuit het huis van de bruid getrouwd en hoeven ze bij de bruidegom thuis niet alles op z’n kop te zetten, de gasten die de hele dag mee gaan, gaan dan toch regelrecht naar het huis van de bruid. Maar door corona is alles anders geworden. Ze komt uit Barneveld en in het gemeentehuis mochten maar 18 mensen bij de ceremonie zijn. Dat slaat natuurlijk nergens op dus dat was geen optie. Toen hadden ze bedacht de ceremonie hier in de theeschenkerij te laten gebeuren. Superleuk idee. Maar bij het navragen bij de gemeente Rhenen liepen ze weer tegen allerlei dingen aan. Omdat er een trouwambtenaar van de gemeente Rhenen moet komen, gelden er voor die dag dus dezelfde regels als in het gemeentehuis. Ze mochten wel 50 gasten, dat dan weer wel, maar er moest ook iemand van de gemeente komen kijken of het allemaal wel nageleefd werd. Bij de opmerking van Rien dat het toch onze eigen grond was, kreeg hij als antwoord: ‘omdat er een ambtenaar van ons komt, is jullie grond voor die dag eigendom van de gemeente’ Moet toch niet gekker worden hé! O ja, en van de gemeente wisten ze niet of ze dat binnen negen weken wel geregeld kregen?. Ongelooflijk, waar is het mis gegaan met Nederland? Moet er maar niet meer over nadenken. Maar goed, nu verzamelen dus alle 76 gasten die overdag meegaan bij ons thuis. Eerst koffie met gebak, corsage opspelden en dan naar Echteld naar de ‘Oude Duikenburg’ om daar de ceremonie te laten voltrekken. Als dat voorbij is komt iedereen weer hier naar toe om te gaan lunchen en foto’s te nemen. Vind het echt superleuk hoor dat hij vanuit hier trouwt. De moeder van de bruid voelde zich een beetje bezwaard dat ik nu alles hier heb, maar dat hoeft echt niet. Ze heeft al gezegd dat ze me graag wil helpen met alles. Met z’n allen komen we er wel. Na het eten is de kerkdienst in onze eigen gemeente in Achterberg en vanuit daar gaan we weer naar de Oude Duikenburg voor het diner en het feest. Heb nu al het gevoel dat ik na de bruiloft een week bij moet komen van het geregel?.

Dinsdagmorgen ging ik samen met moeders naar Veenendaal om een hoed, schoenen en een tas aan te schaffen. Verwende ons eigen nog lekker met thee en gebak. Moet kunnen, zo vaak ga ik niet met moeders uit.

Het hele gezin was al voorzien van trouwkleding, maar mijn jurk moest genaaid worden en dat duurde even. Bij het ophalen waren er nog wel wat dingen wat mis gegaan is, heb er maar niet over getreurd en de jurk naar m’n eigen naai-juf gebracht. Die heeft er een mooie oplossing voor bedacht en klaar is de jurk, helemaal naar m’n zin. Nu moest ik alleen nog een zwarte omslagdoek vinden. Op internet kon ik niks vinden. Op marktplaats zag ik een antieke Zeeuwse omslagdoek ( hij ruikt ook antiek:-). Nou dat leek me wel wat. Maar toen hij over de post kwam moest ik toch even achter m’n oor krabben. Naar mijn idee was het een sprei voor een eenpersoons bed. Heb het mensje bericht of het wel een omslagdoek was en hoe ik in vredesnaam dat ding moest dragen. Kreeg een verhaal terug dat hij dubbel gedragen moet worden. En omdat de mensen in klederdracht altijd korte mouwen hadden, moesten ze wel zo’n dikke grote omslagdoek hebben, vooral in de koude kerk. Nou, dat klinkt wel aannemelijk. Heb op internet zitten zoeken en laat me nu een foto uit de oude doos tegenkomen met een mevrouw in klederdracht met zo’n omslagdoek om. Nog exact dezelfde ook met de kanten rand en franjes. Dat vond ik wel leuk om te zien, maar voor de bruiloft is hij te warm en te zwaar. Dus bewaar ik hem wel voor de winter, te mooi om niet te gebruiken.

Ook vond ik nog een hele mooie ketting met een edelsteen erin voor bij m’n jurk. Iemand wees mij op dat winkeltje. Zit aan de Patrimoniumlaan in Veenendaal. Het is een mineralenwinkeltje en ze verkoopt ongelooflijk veel verschillende stenen. Ze maakt er zelf ook sieraden van, echt heel mooi.

Elke steen heeft een naam en helende eigenschappen volgens mevrouw. En op dat punt verschillen we denk ik erg veel van elkaar want ik geloof daar niet zo in. Dit is wat er op het briefje stond bij de ketting die ik kocht. De steen heet Labradoriet en is goed voor: luchtwegen- stofwisseling- gedachtegang- concentratie- overspannenheid- invloeden van buitenaf- sterkt de zenuwen-vrijheid- bloeddrukverlagend. Sjonge, als er nu nog bij had gestaan ’tegen overgewicht’, dan had ik het misschien nog uitgeprobeerd??. Maar goed, ieder z’n ding, als een ander er wel baat bij heeft is dat fijn voor hem/ haar. Ik draag hem in ieder geval voor de sier.

Dinsdagmiddag ben ik een volle tas rietpluimen wezen knippen langs de sloot. Voor het groen verven van wol. Het grappige is dat als je het verfbad maakt dat het dan rood is. En als je de wol erin verft kleurt de wol groen. Helaas krijg ik niet de goede kleur groen op de foto, je kunt het vergelijken met de kleur van Granny smith appels, prachtige kleur.

Donderdag had ik een cursist die kwam leren wol verven. Zoals gewoonlijk verf ik zelf mee, probeerde weer allerlei kleurtjes uit. Ik gebruikte voor alle drie de strengen dezelfde kleurtjes maar wel bij alle drie een andere techniek. Kun je zien hoe bij elke streng het resultaat anders is. De bovenste is in huishoudfolie gestoomd in een vergiet boven een pan heet water. De tweede is geweckt in een pot. En de derde is in de oven geverfd. Wat een verschil hé! Het voordeel is wel, ook al zien ze er anders uit dat de kleuren toch bij elkaar passen als je ze gaat spinnen.

Donderdagmiddag ben ik met de meiden naar de trouwdienst van een neef geweest. En moest er steeds maar aan denken dat b.l.e.w vrijdag onze eigen zoon en schoondochter zo geknield liggen voor in de kerk. Lijkt me toch echt wel een emotioneel gebeuren. Die avond mochten we naar de bruiloft, eigenlijk moesten we allemaal aan onze eigen tafel blijven zitten maar dat werkt toch niet echt bij een feest. Schoot nog een mooie foto op de heenweg toen we over de Rijnbrug reden.

en Maureen zaterdag nog één van een mooie lucht

Kreeg van de week nog een pakketje over de post. Verrassing van vakantiegasten: een bakje gemaakt van Zeeuwse boerinnenstof. Zo leuk, en het zat vol met heerlijke babbelaars. Zo netjes in elkaar gemaakt, petje af. Ze heeft het zelf ontworpen en gemaakt, schattig he! Zal maar opbiechten dat het bakje al bijna leeg is want ze vinden ze hier erg lekker. En ik mag overal de papiertjes achter hun kont opruimen.

En Mirjam kwam nog met een leuke verrassing. Ze had bedacht nu er weer iemand het huis uitging, dat papa en mama maar een aandenken aan hun moesten hebben zodat we ze niet zouden vergeten. Nu had ze voor een paar weken terug op de markt houten klompjes gezien, gegraveerd met een naam erin. De man die dat doet woont hier in het dorp dus dat was makkelijk voor haar. Maar het geld was een probleem. Als je 10 jaar bent heb je niet vaak geld in je portemonnee. Dan maar aan de broers vragen of die mee wilde doen. Is ze naar die man gegaan, heeft haar idee aan hem voorgelegd en de man vond dat zo leuk en lief verzonnen dat hij het gratis voor haar wilde maken. Hoe lief van hem! 8 klompjes met de namen van de kinderen en op de plank heeft hij het beroep van Rien ( stratenmaker) en mijn hobby (spinnen) gegraveerd. Dat was zijn eigen idee. Heel mooi. Ze moest er een paar dagen op wachten voor het klaar was en ze kon dan ook bijna het geheim niet bewaren. Maar het is haar gelukt. We waren echt helemaal verrast. Voor de zekerheid vroeg ze of ik zonder de klompjes Rien en Leen vergeten zou omdat ze uit huis waren, haha. Dat nooit!!!!