Begin verbouwing keuken

Woensdag 13 oktober-2021

Wat vliegen de dagen toch voorbij. Niet normaal meer. Nu begin ik de oude mensjes te begrijpen wanneer ze zeggen als ze achterom kijken dat het leven een zucht is geweest. Zo voorbij! En nu er weer een kind het huis uit is dan voel je dat je zelf ook ouder wordt, het loopt allemaal door. Aan de wasmand kan ik wel merken dat hij vertrokken is, die kon er wat van?. Dus op dat gebied krijg je het ook wel weer makkelijker. Vrijdag stond er een grote beurt voor de kamer op de lijst. Was er helemaal klaar voor, begon al vroeg met het lappen van de ramen en rommelhoekjes op te ruimen. Nadat de kinderen naar school waren vertrokken eerst de keukentroep opgeruimd. Daarna ben ik even afscheid gaan nemen van vakantiegasten en dat ‘even’ werd een hele tijd. We raakte gezellig aan de praat en toen ik een poos later binnen kwam was er geen tijd meer om de kamer verder op z’n kop te zetten want dat zou ik niet meer redden voordat de kinderen uit school kwamen. En ik bedacht me eigen dat ik de schoorsteenveger nog moest bellen, dus waarom zou ik de kamer nog verder soppen. Als hij geweest is kan ik weer overnieuw beginnen. Nu komt hij morgenmiddag dus kan ik vrijdag aan de slag. Zocht voor de kamer een nieuwe lamp op internet. Die er nu hing was echt een sfeerlamp, donkere kap, bijna geen licht. Dat was ik eigenlijk zo zat, want ik handwerk graag en moest het altijd met het schaarse licht van de schemerlamp doen. Plus dat iedereen altijd z’n kop tegen dat ding stootte. Daar wou ik van af dus nu gewoon een lamp tegen het plafond met een hoop licht. Vond een industriële lamp, zijn net een soort leidingen, geeft heel veel licht, en je ziet niet dat er stof op ligt;-). Ideaal, misschien niet de gezelligste lamp maar wel heel praktisch, daar ging ik voor. En als ik hem zat ben kan ik er altijd nog kapjes van schapenwol omheen vilten.

s’ Middags kreeg ik twee dames uit Alkmaar op spinles. Ze wilde de cursus in twee dagen doen. Ze zouden dan overnachten bij een zoon hier in de buurt. Dat gebeurt regelmatig dat de mensen het in twee dagen willen doen maar het is wel erg intensief en kost een hoop energie. Zowel voor hun als voor mij. Normaal gesproken zit er tussen de cursussen zeker een week zodat je thuis nog veel kunt oefenen. Dat heb je ook nodig, alleen al voor de vragen die tijdens het oefenen naar boven komen. En voor mij geeft het altijd een soort spanning of ze het wel onder de knie krijgen in die twee dagen. En daar zit ik niet over in als ze een week thuis kunnen oefenen. Maar het is ze gelukt al begrepen ze wel dat ze thuis nu meters moeten gaan maken om het goed onder de knie te krijgen. Zaterdag waren ze er weer de hele dag, had voor tussen de middag een pan groentesoep gekookt. Hun aten op het terras in de zon lekker hun lunch op en ik at met de twee meiden en de tuinman in de keuken. Nadat de dames om 4 uur vertrokken nog even met de tuinman wat gedronken. Die is klaar voor de rest van het seizoen en hoopt weer in maart terug te komen. Maakte de theeschenkerij nog schoon voor die avond, was verhuurd voor een verjaardag. Deed de weekendboodschappen. Rien was ook pas kwart over 6 thuis van het werk, meestal is hij vrij op zaterdag maar dit keer ging hij Rien jr helpen met een straatklus. En weer kwamen we pas kwart over 7 van tafel, zo gaat het onderhand elke zaterdag. Zette om half 8 een grote pot koffie voor de verjaardagsgasten en de rest van de avond hoefde ik daar niet meer naar om te kijken. Hing nog twee wassen op en toen lekker met het gezin aan de koffie gegaan. Daarna lekker een poos zitten twijnen, er was weer een wiel teruggekomen uit de verhuur dus nu kon ik eindelijk zelf weer eens aan de slag met m’n wolletjes.

Zondagmiddag liep ik een rondje met de kinderen, lekker even een frisse neus halen. We kwamen nog langs ons toekomstige stukje vlees. Ze zijn van een man in het dorp en als ze in november geslacht worden kunnen we altijd een voorbout van hem kopen. Zo lekker?. En het scheelt enorm in de prijs vergeleken met de slager. Ik geloof dat het per kiloprijs ongeveer op 6,50 euro komt, inclusief de slachtkosten. Voor twee weken terug haalde ik bij de slager een paar riblappen voor bij de rode kool. Schrok me eigen te pletter van de prijs. 17,90 de kilo. En aangezien wij aan één lapje niet genoeg hebben, werd een dure maaltijd. Niet erg, maar als je meestal zelf een stuk koe of varken in de diepvries hebt ben je zulken prijzen niet gewend.

Maandag begon met de was en rommel ruimen. Toen iedereen vertrokken was breidde ik eerst de sokken van Hidde af, was nog maar een half uurtje werk maar het bleef steeds maar liggen. Hij had er al regelmatig naar gevraagd en z’n andere gebreide sokken waren erg dun geworden. Kind weer dolgelukkig, want hij is er gek op.

Heb gelijk weer een nieuwe sok op de pennen gezet voor een vriendje van hem, dat had ik beloofd.

Toen de vloer van de kamer maar lekker gedweild, zitten we er toch nog een paar dagen netjes bij voor dat de schoorsteenveger komt. Tussen het werk door verfde ik zeven potten met wol. De voorraad was aardig uitgedund. Geef er ook altijd een cadeau als ze een spinnewiel bij me kopen. Er zit ongeveer 50 gram merinowol in. Het moet nog wel gesponnen worden en als je op deze manier de wol verft is het een verrassing hoe het eruit komt. De binnenkant ziet er vaak anders uit dan je vermoedt.

Bakte 2 cakes voor bij de koffie en in de diepvries. Vouwde 2 manden met hand en theedoeken op, bakte een grote pan gebakken piepers met doperwten en kipfilet, en lekker eigengemaakte appelmoes.

Gisterenmiddag kwam er een gezelschap van een kerk in de theeschenkerij. Gewoon een gezellig middagje met koffie en gebak, spelletjes doen en aan het eind soep en broodjes en fruit als toetje. M’n vriendin bediende die middag de mensen en ik hoefde alleen maar even bij te springen met het opdienen van de soep en het snijden van het fruit. Dan is 24 man teveel om alleen te bedienen. Het was heerlijk dat ze me kon waarnemen want dan kon ik lekker een begin maken met het breken van de keuken. Tegels, lambriseringen, schappen en twee kasten moeten worden weggebroken. Had al een aardig begin gemaakt met de tegels wegbreken totdat Rien thuis kwam en vroeg waarom ik met zo’n onnozel klein hamertje op de beitel stond te rammen. Hij haalde een moker uit de schuur en begon verder te bikken, en inderdaad ging dat een heel stuk sneller. Moet je maar net weten hé, ben tenslotte geen bouwvakker. Volgende week komt het nieuwe raam in de keuken, week 45 komt de elektricien, week 46 de stukadoor en week 49 komt de keuken. Heb er echt zin in. Nu nog een paar weken in de rommel maar dat heb ik er wel voor over. Het voordeel van verbouwen is dat je je eigen niet hoeft te schamen als er onverwachts visite komt. “Sorry, kijk niet naar de rommel want we zijn de keuken aan het verbouwen”. Heerlijk toch?.

En moet je kijken wat een allerschattigste tekening ik achter de lambrisering vond van één van de inmiddels volwassen zonen. Daar wordt je toch warm van?!

Een tijdje terug stond er in de Landleven een mevrouw die van haar speciale kippen zulke leuke gekleurde eieren had. Nu kreeg ik gisteren van een klant precies zulke eieren. Echt mooi om te zien, daar wil je wel een mandje van hebben staan( de bruine zijn van een gewone kip)