Drukte Theeschenkerij

Vrijdag 24 juli-2020

Heerlijk vakantie! Niet meer op de klok letten. De eerste week zit er al weer op. Waarschijnlijk vliegen die 6 weken weer voorbij alsof het niets geweest is. Maandag was de planning om alle ramen binnen en buiten te zemen. Dat was al drie weken geleden en het zag er echt niet meer uit. Begon in het atelier achter. Lapte daar alle ramen,keek is rond en bedacht dat ik wel het een en ander kon verschuiven om het gezelliger te maken. Anderhalf uur verder was ik daar klaar. Hoop wol uitgezocht,gesorteerd,gewassen en een plek gegeven. Nu liggen er nog vijf vachten te wachten om gewassen te worden. Dat vind ik toch wel altijd een heidense klus hoor! Kasten op andere plek gezet. Dik tevreden.

Haalde ons bed af,stopte de wasmachine vol,ruimde de was uit de slaapkamers weg,waste nog 2 trommels met donkere was. Bakte appelflappen voor de vakantiemensen die voor een midweek kwamen. Maakte gehaktschotel voor het avondeten klaar. Ondertussen liep ik voor politieagentje te spelen bij de twee jongste kinderen. Die vlogen elkaar werkelijk de hele dag in de haren. Totdat mams het zat was en ze allebei op de eerste vakantiedag om 7 uur op bed lagen. En natuurlijk waren ze toen vreselijk beledigd,want ze hadden toch bijna helemaal geen ruzie gezocht? En elkaar maar de schuld geven: ‘hij begon’- ‘nee,zij begon’. Welterusten kinders,goed onthouden dat je morgen niet zo verder gaat anders lig je er weer vroeg op. Het heeft in ieder geval wel geholpen want de rest van de week ging het best;-)

’s Avonds kwam er een mevrouw om een streng handgesponnen en geverfde wol te kopen. Was ik even blij dat ik het atelier netjes op orde had?. Ze kocht een mooie blauwe streng die met indigo geverfd was. Dat is zo’n prachtige kleur. En het leuke van indigo verven is dat het in het verfbad gewoon wit blijft en als je het uit het water omhoog trekt dan pas blauw kleurt door de zuurstof die erbij komt. Ze dronk nog gezellig een bakje thee mee. Van haar kreeg ik een adres om ‘fair isle’ te leren breien. Dat vind ik toch zo mooi die ingebreide patronen,prachtig! Ga me eigen aanmelden voor de cursus.

Dinsdagmorgen na de douche gelijk maar buiten aan de ramen begonnen,daar was tenslotte maandag niks meer van gekomen.Tien voor 6 begon ik en om tien voor 8 was ik klaar. Had ik alle ramen van het huis en van de theeschenkerij gehad. Zo,kunnen we weer naar buiten kijken. Er zat eigenlijk wel een reden achter dat het af moest,want woensdagmiddag zou de ouderencontactmiddag van de kerk komen. Kon toch niet maken dat de oudjes door zulke vieze ramen moesten kijken.

Om kwart voor tien vertrokken naar een binnen speeltuin in Wamel. De kinderen vermaakte zich daar prima. Aten daar nog een patatje,maar meer dan de helft bleef over omdat de mevrouw er zo’n enorme kwak met mayo op had gegooid. Dat was echt smerig. De moeder van een vriendinnetje die met Mirjam mee was,stuurde een foto van een stapel pannenkoeken: ‘of we straks bij hun kwamen mee eten’. Nou,dat vonden we natuurlijk erg gezellig,dat ging er nog wel in na die paar patatjes.

Thuisgekomen snel aan het bakken geslagen voor woensdag. Er moesten 4 appel/kruimeltaarten worden gebakken. Drie kreeg ik eraf en de vierde werd woensdagmorgen gebakken.

Woensdagmorgen nog druk om alles op orde te brengen voor woensdagmiddag voor de ouderencontactmiddag. 27 mensen waren er. Werd een leuke middag. De dominee hield een meditatie en een andere man las en heel mooi gedicht voor. M’n moeder hielp met bedienen. De dominee leek het wel leuk als ik iets over m’n hobby met wol wilde vertellen. Pfff,kreeg wel even de kriebels hoor om voor zoveel mensen te gaan staan vertellen. Niet dat ik nu zo verlegen ben,maar voor zo’n koppel is dat toch even anders. Gelukkig ging het volgens mijn moeder aardig?. Kreeg nog een prachtige bos bloemen van ze. 5 uur ging de laatste weg en moest ik snel aan het eten beginnen,want om 7 uur zou er een cursist op les komen. Dat werd een race tegen de klok,maar het lukte nog om op tijd klaar te zijn.

Ze kwam voor de 2e keer op les en ze kreeg het naar haar idee niet onder de knie thuis. Met een kleinigheidje was dat verholpen en de volgende morgen vroeg kreeg ik al een foto doorgestuurd van een enthousiaste spinster,nu ging het supergoed.

Zij heel blij,en ik natuurlijk ook. Want als ik het iemand niet aangeleerd krijgt,is dat gewoon vervelend. Ik heb dat een keer gehad. Die mevrouw wilde leren spinnen op een oud spinnewiel,met 1 trapper dus. En daar is helemaal niets mis mee want ze hebben eeuwen op zo’n spinnewiel gesponnen,dus waarom wij niet. Als ik in een nostalgische bui ben gebruik ik hem zelf ook nog wel. Zelf geef ik les op een spinnewiel met twee trappers. Dat gaat een stuk sneller en het is ook makkelijk omdat je niet na hoeft te denken met het trappen. Dat hoeft ook niet meer als je altijd op een eentrapper spint,maar met de andere leer je het sneller. Nou,deze mevrouw kreeg ik het dus niet aangeleerd. Ze zei zelf dat het kwam omdat ze niet met haar handen en voeten tegelijk kon werken. Hetzelfde had ze ook met een traporgel,dat kreeg ze ook niet voor elkaar. En ze wilde echt niet op een spinnewiel met twee trappers spinnen. Ja,dan houd het op. Dan kan ik er ook niks aan doen.

Gisterenmorgen was Rien thuis aan het werk met hulp van Hidde erbij. Hij mocht mee spullen halen,dat vond hij natuurlijk prachtig. Het jochie is negen jaar,maar het is ook een werker. Eentje die graag bezig is. Valt niet mee om daar elke keer weer iets voor te verzinnen. Voor een hoop dingen is hij nog te jong. Hessel deed voor mij de boodschappen,dat was ook wel fijn. Voor mezelf stond de dag al weer volgepland,want er was ’s avonds een high tea in de theeschenkerij. Eigenlijk twee, want ons breiclubje kwam hier het seizoen afsluiten. Het scheelt dat die zelf van alles meenamen. Bakte eerst een plaat met brownie’s.

Daarna waren de scones aan de beurt en de macarons. Probeerde tussendoor de wasmanden leeg te wassen,maar dat is niet gelukt. ’s Middags kwamen er aardig wat fietsers koffie drinken,dus bleef er wel het een en ander liggen. De appeltaart was uitverkocht en kon ik de laatste 2 klanten alleen nog maar brownie’s aanbieden. Ging er ook wel in. Kookte een pan met rijst en kip/kerrie met doperwten. 7 uur vertrok ik naar de theeschenkerij om de high tea verder af te maken.

Werd een leuke avond zo met z’n allen. Rien was met Hidde en Mirjam op de koffie bij z’n moeder. Toen ze terugkwamen hielpen ze maar een beetje om de borden leeg te maken. Er was nog zat over. Kwart voor elf vertrok de laatste richting huis,ruimde de zooi op,maakte nog een babbeltje met de huisgenoten en toen lag ik weer pas 12 uur op bed. Het word in de theeschenkerij ook echt weer druk met afspraken,fijn hoor!

Vanmorgen kwam de hulp,eerst werkte ze 2 uurtjes hier binnen en daarna maakte ze een vakantiehuisje schoon. Twee huisjes kwamen weer leeg ,een kwam vanmiddag weer vol en twee andere een maandag. Het is echt druk,had ik toch niet meer durven hopen na het corona-gebeuren. Zo druk als het gisteren met fietsers was ,zo rustig was het vandaag. Net nog 1 klant na 4 uur. Een man in een scootmobiel. Hij had twee keer een hersenbloeding gehad,kon bijna niet lopen ,maar ging er toch elke dag een poosje naar buiten. Echt een optimistische man van 65 jaar oud,ondanks z’n handicap. Zo dapper. We hebben wel een half uur gezellig gepraat en bij het weggaan zei hij:’mevrouw,het was me een waar genoegen om zo een praatje te kunnen maken. Nou,dan moet u maar snel weer eens terugkomen. Dat was hij zeker van plan.