Grote verrassing

Donderdag 12 maart-2020

We hebben 4 lammetjes gekregen. Dat was echt een grote verrassing. Dat hadden we eigenlijk niet durven hopen. De ram die erbij liep was nog best jong en ook nog eens vrij klein. Dus ik dacht al dat het beest er niet bij kon. Haha,hoe dom kunnen soms je gedachten zijn. Brammetje heeft fiks z’n best gedaan en nu heeft hij 4 nazaten! De eerste lammetjes van ‘Hasse’ kwamen maandagmorgen. Zaterdagavond was onze schoondochter Jacobien nog haar hoefjes wezen kappen en de poten ontsmetten omdat ze eigenlijk al een week erg mank liep en op haar knieen gras liep te vreten. Maar ze kon geen oorzaak vinden waarom ze zo mank liep. Ze dacht wel dat er lammetjes in zaten want er zat leven in de uiers. Weer wat geleerd! Zondag leek ze al beter te lopen en vrat ze ook weer gewoon rechtop. Toen ik maandagmorgen om 9 uur hooi ging geven was er nog niks aan haar te merken. Maar toen ik om 12 uur naar school fietste om de kinders te halen,wierp ik in het voorbijgaan een blik in de kar en meende toen toch 2 lammetjes te zien staan. Kon niet geloven dat ik het goed had gezien en fietste toch maar naar school. Maar toen we terugkwamen en gingen kijken bleek het toch echt zo te zijn. 2 rammetjes. Geweldig leuk,kinderen helemaal gelukkig. Een van de lammetjes kon niet staan en wilde niet drinken. Kreeg van een schapenboer uit het dorp een emmertje biest en een flesje en toen maar geprobeerd om dat naar binnen te gieten. Maar ook dat wilde het beestje niet. Kreeg de zenuwen en dacht al dat het lammetje dood ging. Maar hij krabbelde een tijdje later toch op en begon te drinken,gelukkig maar.

Het andere schaap ‘Sophie’ begon gisterenmorgen raar te doen. Dus die wilde ik eigenlijk ook graag naar binnen hebben. We stonden al in de nette kleren om naar de kerk te gaan voor biddag. Schaap en ram met voer gelokt naar de schuur maar ze vlogen echt alle kanten op. Kreeg ze niet te pakken. Uiteindelijk vlogen ze het hek van het andere weitje naast het huis in,dan daar maar in laten staan want het was inmiddels hoog tijd om naar de kerk te gaan. Gisterenavond toen Rien met een paar kinderen naar de kerk was en ik zelf op de computer de preek meeluisterde zat het me toch niet erg lekker dat ze nog steeds buiten liep. Nadat de dominee ‘Amen’ had gezegd en ik vast koffie had gezet,was er een lammetje geboren. Twee zonen uit bed getrommeld en die hebben ze in de schuur gedaan. De ram mocht in de wei blijven. ‘Dat gaat dus niet gebeuren ‘moet meneer gedacht hebben ,want hij nam een aanloop en sprong over het hek?. Dan allebei maar in de schuur,het is een rustig beest dus dat zal geen problemen geven. Ze lag nog geen half uur in de schuur toen er nog een lammetje werd geboren. Dit keer was het een rammetje en een ooitje. Nou,de ram mag trots zijn,heb hem een schouderklopje gegeven 😉

Afgelopen zaterdag kwam er een moeder met haar zoontje een nachtje slapen in een vakantiehuisje. Zomaar even lekker eruit. Het was een jonge weduwe. Als je dan zo aan de praat raakt,wat is er dan toch overal een leed in gezinnen. Dat gaat je soms zo aan het hart. Hoe dankbaar mag je dan zijn dat alles “nog” steeds je deur voorbij is gegaan. Wist je dat ik me eigen nog niet eens afvraagt of het komt,alleen nog maar wanneer het komt. Je leest het toch ook dagelijks in de krant of rouwadvertenties,zulke jonge kinderen,jonge volwassene! Wie kan dan denken dat het hem/haar niet zal treffen. Zo kregen we van de week een bericht van een oom van ons. Drie weken geleden gewoon nog actief met fietsen en van alles en nu te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek is. Hoorde vanmorgen dat het een aflopende zaak is. Hij is 82 jaar. Maar het is zoals een dominee een keer zei tijdens een rouwdienst: Wij kunnen wel denken,o die heeft toch een mooie leeftijd gehaald. Maar je begraaft geen leeftijd,maar een mens die ook niet gemist kan worden. Dat vond ik zo mooi gezegd!

Afgelopen zaterdag ben ik met een vriendin naar de Graanbuurt in Giessenburg geweest. Was een cadeautje voor haar verjaardag. Daar wilde ze me graag een keer mee naar toenemen. En ik moet zeggen dat het de moeite waard is hoor. Allemaal kleine winkeltjes in oude panden. Leuk opgezet. En in het grote oude pand verkopen ze oude bouwmaterialen. Staan wel duizenden deuren en honderden trapspijlen,stalramen,kroonluchters,stoelen,kasten,teveel om op te noemen.

Na een paar uur geslenterd te hebben gingen we even bijtanken. Mens,wat word je daar moe van,je kunt beter een dag hard werken.

Kocht nog een mooie oude kan/kolenkit van emaille voor in het raam,en een stel oude koekringen. En voor de jongste kinderen een chocoladelolly in beestvorm. Kan natuurlijk niet met lege handen thuis komen voor ze.

En nu hoop ik bij gezondheid 24 maart nog een dagje naar Urk te gaan. Heb een oude schoolvriendin teruggevonden. Daar heb ik vroeger nog eens gelogeerd. Zo leuk,kwam haar weer op het spoor via een gezin uit Urk dat hier op vakantie kwam. Heb er echt zin in. Het zal nog wel wat worden want ik heb totaal geen richtingsgevoel. Ook al zet ik de navigatie op de telefoon aan en vertelt die mevrouw precies hoe ik rijden moet,dan nog rijd ik gerust verkeerd. Nou ja,ik zal vanzelf een keer aan komen hoop ik.

En dan vind ik het voorlopig genoeg geweest. Veel te uithuizig de laatste tijd. Voelt voor mezelf niet goed. En ik merk dat de jongere kinderen het ook niet leuk vinden. En manlief ook niet zo,al zal hij er nooit wat van zeggen,want hij gunt het me echt wel,de lieverd?. En het is echt niet zo dat ik nou elke week uit ben geweest hoor. Ik denk in 4 maanden tijd drie keer een dagje,maar ik ben een echte huismus,dus voor mij is dat al veel. En er staan ook nog wat zaterdagen in het verschiet dat ik gevraagd ben om op markten/fairs te komen wol spinnen. Bij enkele daarvan kan ik een paar kinderen meenemen,dan is ervoor hun van alles te doen. Dan hoef ik me eigen niet zo schuldig te voelen.

Dinsdagavond mocht ik een high tea voor 14 personen verzorgen. Het waren de vrijwilligers van het klomperschuurtje in Veenendaal. Was gezellig,hadden ze wel verdiend zo’n avondje. Je heb half niet in de gaten hoeveel werk ze verzetten voor het goede doel. Petje af!

En voor de rest is het bar rustig in de huisjes van de Grebbestee. Ook de huisjes die altijd tijdelijk verhuurd zijn staan nu leeg. Er staan al wel wat reserveringen,maar ook wel mensen uit het buitenland die willen komen maar die twijfelen of ze het wel zullen doen i.v.m het coronavirus. Begrijpelijk. Ben benieuwd hoe het allemaal moet lopen,of het voor de economie voelbaar gaat worden.

Maar ondertussen genieten we van het voorjaar wat eraan begint te komen. Alles loopt zo mooi uit. En laten we eerlijk zijn,als de zon schijnt dan voel je toch wat meer energie door je lijf lopen als dat het koud en nat is.

Dat er genoeg regen is gevallen mag duidelijk zijn. Alles is glibberig en nat. Dat de bermen ook lekker zacht zijn was van de week hier wel te zien. Daar kieperde een kar met bomen zo op de kop de sloot in. Denk dat hij uit moest wijken of zo. Gelukkig bleef de trekker overeind staan. De baas zal vast niet blij zijn geweest.

En de ooievaars zijn ook weer terug. Er stond altijd een paal met een nest erop in het weiland van de buren. Maar die heeft het begeven. Nu zijn ze hun nest aan het bouwen op de schoorsteen van de buren. Daar hoef je ook niet blij mee te zijn. Van de week lande ze hier op de schoorsteen,het is toch wel een heel mooi gezicht.