Hoezo drukke week?

Zaterdag 30 oktober

Tijd om weer even te bloggen. Het is een ontzettende volle week geweest met heel veel les, gasten, ontbijt bezorgen. Vorige week vrijdag, de laatste dag van de herfstvakantie ( eerst ontbijt voor gasten bezorgd), had ik beloofd dat we voor de meiden op pad zouden gaan voor winterkleding. En als ik ergens tegenop zie is het wel winkelen. Wat heb ik daar een hekel aan. Maar vooruit, je moet gezellig met je dochters gaan winkelen. Hidde moest uit noodzaak mee, waar hij een gloeiende hekel aan had. “Dat gezeik altijd van die wijven” aldus Hidde?. Hij heeft nog gelijk ook, voordat de dames tot een besluit waren gekomen wat voor kleding ze mooi vonden, had ik m’n tong ook op de schoenen hangen. Dat probeerde ik niet te laten blijken en aan het eind hebben we nog gezellig een loempia gehaald bij de kraam. Dames tevreden en Hidde en ik dolblij dat we weer thuis waren. Na het eten geprobeerd om het weefgetouw in te spannen. Ik stuurde m’n medeweefster trots een foto van het resultaat dat ik al zo ver was gekomen en daar kwam het pijnlijke bericht terug dat ik het verkeerd had gedaan?. Balen zeg. Maar ik had de touwtjes al losgeknipt die alle draden bij elkaar houd, dat is dus de tweede keer dat me dat overkwam, dan snap je wel hoe laat het was. 490 touwtjes niet meer netjes naast elkaar. Na uren gepruts leken ze me weer netjes op een rij te liggen.

Nu zitten ze bijna door de hevels en het riet en dan tijdens het weven zal blijken of het goed gegaan is. Valt niet mee, die stomme fout zal ik denk ik geen derde keer maken.

Zaterdagmorgen( ook eerst een ontbijt voor gasten bezorgd)kwam er een mevrouw uit België op spinles. Ze zou al een half jaar eerder komen maar door de corona liep alles anders. Nu was het er dan toch van gekomen. Ze was hier met haar man en hond in de buurt op vakantie en wilde in die tijd graag de hele cursus doen. Spinnen, verven en Art-Yarn spinnen. Ze is elke dag van de week geweest. Pittig voor haar hoor! Maar het is haar gelukt, ze kan spinnen. Die avond was de theeschenkerij verhuurd voor een verjaardag en Maureen deed samen met een andere serveerster de bediening. Het gezin vind het niet zo fijn als ik op zaterdagavond bedienen moet, wat ik ook heel goed kan begrijpen. En voor mezelf ook, want ik heb de pap wel op zo aan het eind van de week. Ook al is het leuk werk om te doen. Maureen vind het ook leuk en ze verdient dan ook nog lekker een zakcentje. Zelf heb ik s’avonds aan een sok voor een vriendje van Hidde zitten breien. Die was hier een keer toen ik voor Hidde daarmee bezig was en het leek hem ook wel lekker om van die dikke gebreide sokken te hebben. ‘Oké, de volgende zijn voor jou’.

En toen begon de week waarin er weinig vrije tijd was. Startte de maandag met een grote strijk en grote was.

Sopte heerlijk alle vloeren beneden

verschoonde 3 bedden, doekje over de oppervlakken, weer een stel touwtjes door de hevels trekken en s’middags les geven. Hoefde die avond niet te koken want Menno en een vriend van hem hebben een frietkraam gekocht. De bedoeling daarvan is om op verjaardagen of feestjes met de frietkar te komen om voor de mensen patat en snacks te gaan bakken. Het is voor hen natuurlijk ook allemaal nieuw, dus nu hadden ze bedacht om maandagavond 50 man uit te nodigen en dan konden ze eten bestellen en konden de twee vrienden gelijk kijken hoeveel capaciteit hun frietkar had. Dus de week begon al met patat eten. Was overigens erg lekker en het ging ze ook aardig af. De eerste reservering staat al vast. Leuk voor ze. Als de kar klaar is en de stickers erop zitten zal ik er een foto van plaatsen. Ik hoop voor ze dat het wat gaat worden.

Dinsdagmorgen: spinles. Dinsdagmiddag: kapper en een rondje door de boekhandel, weer draadjes door de hevels halen. Dinsdagavond: spinles.

Woensdagmorgen belde er een cursist af en had ik onverwachts een vrije ochtend. Hoe ik die benut heb? Eerst weer een ontbijt voor de gasten gemaakt, rommel ruimen, wassen, eten klaar zetten, bedden opmaken, boodschappen doen, draadjes doorrijgen. En toen moest ik woensdagmiddag onverwachts naar brei-les. Dat kwam zo: ongeveer een jaar geleden of misschien nog wel langer had ik me eigen opgegeven voor een workshop “fair isle” breien. Dat vind ik toch zo ontzettend mooi, al die ingebreide patroontjes. Maar de cursus ging door familieomstandigheden bij de mevrouw niet door. En nu kreeg ik dinsdag een mailtje van haar dat er een plekje vrij was gekomen op de workshop “Letse wanten breien”.

En wat doe je dan?( tenminste, wat doe ik dan?). Ik dacht: hoera, wat geweldig, leuk, eindelijk aan de beurt, dat ga ik doen. En toen pas bedacht ik me dat ik nog op weef-les zat en nog sokken voor het vriendje af moet breien en nog de laatste hand aan m’n vest moet leggen en nog veel spinles moet geven en nog veel geverfde wol moet spinnen en de keuken die op z’n kop staat. Maar ik suste me eigen met de gedachte dat de cursus maar 5 keer is en ook nog één keer in de twee weken. Nou, dat kan er toch vast nog wel bij. Dan hoop ik half december mooie gebreide wanten te dragen. Heb eerst maar aan de juf gevraagd of die moeilijke cursus wel wat voor mij was want ik heb nog nooit van m’n leven patronen ingebreid. Maar haar antwoord was dat het dan gelijk een goede oefening was?. Nu heb ik gisterenavond maar met behulp van een filmpje het inbreien met een proeflapje geoefend en het ging redelijk.

Woensdagavond weer spinles.

Donderdagmorgen eerst ontbijt in de huisjes bezorgen en kwamen er twee cursisten op cursus wol verven, kon het niet meer redden om daarvoor naar de markt te gaan dus was mijn vader zo lief om dat voor mij te doen. En die dag ervoor had hij ook al schapenvachten voor het vachtvilten voor me opgehaald. Blij dat hij me af en toe helpt. Nadat de dames wegwaren had ik nog een kwartier om te eten en toen moest de viltcursus voor de middag weer voorbereid worden. Er kwamen 6 zussen een bloem vilten, leeftijd varieerde van 68 tot 80 jaar. Leuk hé, ze hadden een zussendag. De oudste zus van 81 woont in Canada en ze hadden nog een broer. Bijzonder dat het hele gezin nog in leven is. Het werd echt een leuke middag en de dames hebben hun best gedaan hoor. Ze gingen allemaal met een mooie bloem naar huis.

Die ochtend kwamen er ook nog 5 zussen uit Zeeland voor een overnachting. Hoe gezellig zo met z’n allen. Had een boterkoek gebakken en terwijl de oudere dames aan het vilten waren kon ik de Zeeuwse zussen even verwennen met thee en boterkoek. Had voor die avond al een pan soep gekookt en dat was wel erg makkelijk, konden we zo aanvallen.

Vrijdagmorgen om half 9 moest er een ontbijt voor de 5 zussen worden verzorgd. Een hele mand vol hoor?. Dat zijn gewoon van die leuke dingen, dat je met je familie weggaat en je eigen lekker laat verwennen met ontbijt. Dat is genieten, zulke dingen doe je eigenlijk veel te weinig met elkaar.

De rest van de dag mochten we de spierballen nog gebruiken want er kwamen 2 dames om een schapenvacht te vilten. Zijn toch tot bijna half 5 bezig geweest, maar toen hadden we dan ook wel een hele mooie vacht gemaakt. En het weer hadden we gelukkig nog mee, de zon scheen nagenoeg de hele dag. Zelf vilte ik ook een vacht mee, dat kan goed als je maar een klein groepje hebt. Ik had een tijdje terug al een vacht van Schaapherder Ester gekregen. Vosje, zo heet het schaap. Hij is zo mooi geworden, heeft allerlei tinten in z’n vacht zitten.

De foto van de andere twee vachten zou ze me nog doorsturen. Ze mochten wel lekker nat op de fiets mee naar huis.

Het natte folie kon nog een uurtje aan de lijnen drogen.

De dahlia’s geven hun laatste bloemen nog

Kookte een pan met pasta en verse bolognaisesaus en toen was de lekkere stoel naast de brandende houtkachel voor mij, voelde m’n spieren best van het vachtvilten. Vanmorgen had ik weer spinles, vanmiddag de theeschenkerij verhuurd en vanavond eerst naar de uitvoering van het koor van Mirjam en dan de verjaardag van onze schoondochter. Zulke weken moet je niet teveel achter elkaar hebben?.