In het water gevallen

Woensdag 17 juli- 2024

Nou, de beurs in Poederoijen is letterlijk voor het grootste deel in het water gevallen. De eerste dag, donderdag 11 juli, was een stralende dag. Heel veel bezoekers en veel belangstelling en leuke gesprekken. s’Avonds na 9 uur toen de beurs afgelopen was alle spullen onder een groot zeil afgedekt en goed vastgezet. Er liep s’nachts bewaking zodat we niet elke dag de spullen weer in en uit hoefde te laden. Dat was echt fijn. We waren om half elf thuis, dan heb je de pap wel op hoor. En we wisten dat er voor de volgende dag aardig wat regen opgegeven was, maar dat het zoveel zou zijn had niemand verwacht denk ik. Toen ik vrijdagmorgen uit bed stapte was het hier nog droog, maar ik denk dat het in Poederoijen al heel vroeg begonnen was want toen we daar om kwart voor elf aankwamen was het al een grote modderpoel. Op sommige stukken stond je echt tot aan je enkels in het water. Niet normaal door te lopen. Even later werden alle standhouders opgeroepen om naar de grote tent te komen waar er koffie werd uitgedeeld. Daarna gingen we naar de grote hal waar er een prachtig orgelspel was en hebben daar met z’n allen psalmen zongen. Was eigenlijk best bijzonder. Even later werd medegedeeld dat de beurs voor die dag afgelast zou worden omdat het niet verantwoord was. Het kon ook echt niet anders, ten eerste kon je met de auto niet in het weiland parkeren, en op de markt zelf kon je echt niet lopen. We kregen nog gratis eten aangeboden voordat we naar huis reden. Om half 3 waren we thuis, behoorlijk nat en kon ik degene die in m’n winkeltje stond weer aflossen. Ik moet zeggen dat de organisatie er alles aan gedaan heeft om het zo soepel mogelijk te laten verlopen. Zo behulpzaam met alles en een goede verzorging. En toch waren er nog standhouders die ontevreden waren omdat het afgelast werd. Absurd, het kon ook echt niet doorgaan! Voor de zaterdag zouden we het nog te horen krijgen of die dag wel door zou kunnen gaan. Maar daar had ik gelijk al een hard hoofd in, onmogelijk. En inderdaad kregen we vrijdagmiddag te horen dat ook die dag afgelast werd. Maar de spullen moesten natuurlijk wel opgehaald worden. Dat heb ik zaterdagmiddag met Rien samen gedaan. Toen glibberde je echt alle kanten op, maar gelukkig lag het zeil nog keurig op z’n plek en waren alle spullen droog gebleven. Dat waren dus de Poederooijse dagen waarvoor ik zo druk was geweest met verven en dingen maken en weet ik allemaal wat. Dat lag ik s’avonds op bed allemaal is te overdenken hé en dacht: moet je nu is kijken hoeveel uur ik daar aan besteed heb en hoe anders is het gelopen. Van te voren zitten rekenen of ik de kosten er wel er zou halen, want het was best een hele smak geld om daar te mogen staan. Spullen ingekocht wat nu niet verkocht is. En nu liep het totaal anders dat we gepland hadden. Zag het hele gebeuren als een wijze les en waarschuwing. De mens wikt en God beschikt! En natuurlijk moet je plannen en inkopen voor zulke dagen, maar het kan ook te gek zijn en je hele gedachte in beslag nemen.  Dat ligt heel erg op de loer. Maar ben toch dankbaar voor die ene dag dat we er wel mochten staan.

Maandag was m’n energie weer terug en vol goede moed stortte ik me op de kast in de gang. Staat al weken op m’n lijst. En het was nou niet bepaald overbodig hoor. Sjonge, 2 volle vuilniszakken met oude rommel en kapotte schoenen kwamen eruit. Heel de kast uitgesopt. Zag de rugzak van een van de zonen staan die hij al een hele tijd niet meegenomen had. Meestal pakte die een gewone plastic tas voor die paar boeken die hij nodig had. Bedacht om dat ding gelijk maar eens te wassen, was die ook weer lekker fris. Nou, dit gelooft je nooit: ik vond toetjes in de rugzak met een houdbaarheidsdatum van 16/01🤮. Bizar! En ook nog een zwemtas met een beschimmelde handdoek, zwembroek en een pak Optimel erin🤢. Oké zoon, ik hoop dat je dit nooit meer doet. Ruim je spullen op en haalt dingen die overstuur kunnen uit je tas. Toen ik hem daar een foto van stuurde, kreeg ik als antwoordt terug: gooi maar weg. Had op z’n minst toch wel een sorry verwacht of een boetedoening, maar nee hoor, gooi maar weg🤪. Zucht, ooit komt het goed;-)

Nam het antieke dressoir in de gang ook gelijk onderhanden. Schoof de kast aan de kant, verwijderde daar achter alle spinnenwebben, zetten de kast in de hazelnootolie. Had geen meubelolie en bedacht dat dit ook vast wel kon. Lekker ingesmeerd, even in laten trekken en daarna een theedoek warm gemaakt boven het vuur en daar de kast mee uitgewreven. Ging perfect, hij glimt weer als een, ja wat zullen we eens verzinnen😎? Maar opgeknapt is hij wel. Dat kastje hebben we toen we trouwde gekocht van een kennis van Rien. Was er toen al verliefd op en nog steeds. Zo’n schattig kastje!

En voor de rest keuvelen we maar een beetje aan hé, tis tenslotte al half vakantie voor me. Probeer wel elke dag een hoekje of kast mee te pakken wat al een tijd is blijven zitten. Zo moet het toch lukken om aan het eind van de vakantie het hele huis gehad te hebben. Volgende week komt gelukkig m’n vriendin nog een dagje om samen door de bovenverdieping heen te crossen. Gewoon is lekker alles in één keer soppen. Want doordat ik het huishouden altijd in stukjes moet verdelen omdat er geen tijd is om er constant aan te blijven, heb je ook niet gauw dat voldane gevoel meer aan het eind van de dag dat je klaar ben. Altijd is daar in je achterhoofd het werk wat niet af is gekomen. Of ik leg de lat te hoog, dat kan natuurlijk ook. En dan moet ik best vaak denken aan wat de Heere Jezus tegen Martha zei: Martha Martha, gij bekommert zich om vele dingen , maar één ding is nodig! Dat geeft dan ook wel weer een bepaalde rust maar een paar dagen later beginnen we gewoon weer opnieuw met de onrust. Maar toch: God geeft manna voor elke dag! Wanneer leren we daar op vertrouwen?

Vanmorgen gestart met 2 cakes bakken. Maureen vroeg waarom ik niet meer zo vaak bakte. Ja daar heb je een punt. Heb echt altijd veel gebakken maar het is net of het er gewoon niet meer van komt. Dus vanmorgen toch maar gedaan. Recept zat nog in m’n hoofd dus dat was makkelijk. Een werd een vanillecake en de ander een gemarmerde cake. De vanille mocht in de diepvries de andere voor de klanten van vandaag en voor eigen gebruik.

De eerste klanten waren om 10 uur binnen en werden gelijk maar op cake getrakteerd. Na een gezellig bakje koffie kwamen de volgende twee. Dat was wel erg leuk want een van de dames had hele leuke gehaakte babyspulletjes bij zich voor in m’n winkeltje als voorbeeld. Had ik nog niet eens om gevraagd. Hoe leuk als mensen meedenken! Die dame kan ontzettend goed haken en het ziet er allemaal zo schattig uit. Van de meeste dingen die ze gehaakt heeft verkoop ik de patroonboeken en het garen. Volgens mij zijn een paar voorbeelden ervan ook erg eenvoudig en ook voor beginners( zoals ik).

Vanmiddag zijn we wezen midgetgolfen in Bennekom. Had dat nog beloofd aan Mirjam. M’n vader en moeder gingen ook mee, het was goed druk maar we konden toch aardig doorstromen. Aan het eind nog een lekker ijsje en toen weer richting huis.

Ben van de week nog even langs het klompenschuurtje gereden en scoorde een paar leuke oude geborduurde schilderijtjes voor op een gevilte tas.

En moet je kijken hoe leuk. Dit setje kocht ik op de dag van het schaap in Ermelo bij Joanne van de Pol.  Op Instagram heet ze Jo Ceramics. Daar staan ook foto’s op hoe en wat ze maakt. Het is zo’n een leuk setje, daar wil je wel lekker thee uitdrinken hoor. Heeft ze echt prachtig gemaakt! En dan nog dat schattige bonbonschaaltje erbij. Blij mee .

Een paar weken terug had ik een weefsel opgezet van Barbante garen M om er een tafelloper voor buiten van te weven. Gewoon om eens te kijken hoe het garen zich buiten houdt. Het staat in ieder geval wel erg gezellig. Het viel op dat als het nat is je de ruit er beter in ziet zitten. Dat valt niet op als hij droog is.

Schreef eindelijk een brief terug aan een nicht die mij in april al een brief gestuurd had, schandalig. Schreef gelijk maar drie kantjes vol om het goed te maken😉. Vroeger werd er vaak gezegd dat we veel op elkaar leken. En nu zag ik pas haar jongste dochter en die lijkt dus veel op onze jongste. Hoe grappig is dat.

Gisterenavond bij een dochter van een vriendin op de thee om haar nieuwe onderkomen te bekijken. Was ook even gezellig. En vooral dat varken in het hok, ideaal zo’n beest. Je voert er al het overgebleven eten aan haar zodat je niks weg hoeft te gooien. Heb al tegen Rien gezegd dat hij ook maar zo’n plekje moet maken hier voor biggetje. En als hij dan vet is mag tie in de diepvries. Verser kun je het niet hebben.