Op visite- wollige verrassing

Donderdag 24 juni-2021

Maandagmorgen heb ik eerst gedaan wat ik al meer dan een jaar wilde doen. Op de koffie bij een vrouwtje van 92 die bij ons op de breiclub zit. Maar elke keer durfde ik niet zo goed te gaan door de corona. Niet dat dat voor mij een drempel was maar voor het mensje zelf. Op zo’n hoge leeftijd weet je ook niet wat het met je doet als je ziek wordt. En omdat ik met heel veel mensen in contact kom, wilde ik eigenlijk niet degene zijn die dat zou kunnen veroorzaken. Maar maandagmorgen om 10 uur tijdens het stofzuigen vond ik dat ik moest gaan. Stofzuiger uit gezet en laten staan waar hij stond, moeders opgebeld of ze zin had om mee te gaan, bosje bloemen voor het mensje gekocht, en rijden maar. Nou, wat was dat mensje blij, ze straalde gewoon, ze heeft het wel 4 keer gezegd dat het zo’n verrassing was. Ik voelde me eigen terplekke schuldig dat ik niet eerder en misschien ook wat vaker was geweest. Als je zelf zo’n druk gezin hebt heb je soms helemaal niet in de gaten dat er zoveel mensen eenzaam zijn. Wat is het dan eigenlijk een kleine moeite om bij zo iemand even aan te wippen. Om kwart voor 12 waren we weer thuis en kwamen de kinders uit school. Nu moest ik s’middags na het eten aan het werk omdat dat was blijven liggen. Maar dat had ik er graag voor over. Wassen, strijken, bedden verschonen, voor het eten een pan bloemkool en een pan spinazie, piepers en lekker kippendijen. s’Avonds zijn we bij het huis van de oudste zoon gaan kijken. Z’n vriendin wilde op hun slaapkamer behang met een grote giraf. Wat natuurlijk al de nodige grappen van iedereen opleverde ?. Haar vader heeft hem vorige week erop gemaakt en nu moesten we hem gaan bewonderen. Nou, het is een megabeest maar wel een hele mooie.

Toen we terug waren was Menno met een vriend in de schuur aan het sleutelen en dat kan natuurlijk niet zonder wat lekkers erbij. De patatpan moest aan. Frikandellen, kaassoufflé, kroketten gingen erin. Wat thuis in de kamer zat wilde natuurlijk ook wat lekkers. En toen kwam Leen thuis, die lustte wel een loempia, daarna kwam Rien jr thuis, die moest ook een loempia, en toen we dachten dat we eindelijk klaar waren met bakken kwam Hessel nog thuis om kwart over 10. Die lustte wel een kroket. Begon al goed op de maandagavond.

Dinsdag had ik gezellig een dame om een muisje te komen naaldvilten. Normaal gesproken doe ik het niet voor 1 persoon maar de andere twee hadden het af laten weten en omdat dit een bekende was vond ik het ook wel gezellig. En kon ikzelf ook weer een muis prikken. Nu vergat ik natuurlijk weer een foto van de gemaakte muis te nemen. De mevrouw vond het in ieder geval heel leuk maar wel arbeidsintensief. Dat heb je van te voren niet in de gaten. Ze heeft een muizenhuis gemaakt en dat worden de nieuwe bewoners. Daar gaan nog wel wat uurtjes inzitten voordat de hele muizenfamilie klaar is. Zal geen straf voor haar zijn want één van haar hobby’s is poppenhuizen maken. Het is een vriendin van Mieke, van wie ik een tijd terug de foto’s van de poppenhuizen op de blog heb gezet. Binnenkort hoop ik bij deze mevrouw op de koffie te gaan en haar huizen te bewonderen. Heb er al zin in. Om half 4 was ze vertrokken en kon ik na een half uur pauze aan het eten beginnen. We aten lekker wraps, niemand die daarover zeurde, dat gaat er altijd wel in.

Die avond gingen we bij het huis van Leen kijken, die is ook bijna klaar met verbouwen. Hij heeft er een hele mooie vloer in gelegd wat nog een aardig klusje was. Maar het resultaat mag er zijn. Eerdaags mag ik hem gaan helpen schoonmaken zodat hij lekker een fris huis kan betrekken.

Voordat we erheen gingen plukte Rien en ik nog drie kwartier onkruid uit de tuin. De inmiddels aardig gegroeide kuikens kwamen ook even helpen.

En toen we thuis kwamen van Leen stond er nog een verrassing voor de deur. Een paar weken geleden vroeg een boer uit het dorp of ik nog wat schapenvachten wilde hebben. Nou, dat is goed, doe er maar 7 dan heb ik voorlopig genoeg oefenmateriaal voor de cursussen. Maar wat denk je: staan er 17 vachten voor de deur?. Hij zei tegen Menno, die thuis was, dat hij niet zo goed kon tellen?. Pffff, en volgende week moet ik ook nog 14 vachten ophalen van andere rassen. Manlief zal wel mopperen al die vachten in “zijn” schuur?. Ik ga er maar een hoop weggeven, dus als je zin hebt in een vacht, welkom! Krijg je nog een bak koffie erbij ook :-).

Gisterenmorgen en gisterenavond moest ik weer les geven in wol spinnen. De aanvragen houden niet op. Superleuk! Maar de nieuwe aanvragen worden nu tot na de vakantie geschoven. Er staan er al weer 4 op de lijst. Want vanaf half juli wil ik zelf toch een beetje vakantie houden om al m’n achterstallig werk te doen. Anders komt het niet goed. En er hebben ook weer aardig wat mensen gebeld om de theeschenkerij af te huren om er een feestje te houden. Ik denk dat de mensen erg blij zijn dat ze er weer uit mogen.

Vandaag had ik gezellig 4 dames voor de lunch. Ze zijn via het interview in de gezinsgids hier beland. Daar heb ik toch aardig wat klanten en contacten aan over gehouden hoor. Echt leuk! Bij binnenkomst lagen de dames al in een deuk bij het zien van de boeken: de ideale vrouw en de ideale man. Die boeken zijn al door zoveel gasten bekeken en de opmerkingen zijn niet van de lucht. Echt hilarisch?.

Hier, kun je even meegenieten:

En nu de man:

De dames hadden voor de lunch gekozen voor Chinese tomatensoep en een sandwich met gerookte zalm. Werden een paar gezellige uurtjes voor ze.

De papavers zijn van het jaar zo mooi opgekomen. Dat betekent ook heel veel zaaddozen om een krans te maken. Wie graag zaad van de papavers wil hebben voor in z’n eigen tuin moet maar even bellen of een mailtje sturen. Het zijn echt prachtige planten die heerlijk uitzaaien , maar als het teveel wordt trek je ze er ook weer makkelijk uit. Echte blikvangers.