Opa en oma- AMC pannen

Zaterdag 22 januari- 2022

Als eerste even een heel leuk nieuwtje vertellen. Als alles goed mag blijven gaan hopen we opa en oma te worden. Zóóóó leuk. Vind het echt geweldig. De oudste zoon Rien en z’n vrouw Jacobien verwachten begin augustus een baby. Het eerste kleinkind voor ons, weer een nieuwe periode die aan breekt.

Eindelijk kon ik afgelopen maandag weer eens ouderwets aan m’n huishoudelijke klussen werken zonder dat ik gestoord werd. Hidde zat die dag nog wel in quarantaine, maar die was de hele ochtend druk met het huiswerk dus daar had ik geen omkijken naar. Voor de rest was iedereen weg, grote knullen en man naar het werk, het jongere spul op school, geen werklui binnen aan de gang. Begon zoals gewoonlijk eerst maar met een enorme was weg te strijken en dat gelijk in de kasten gelegd, daarna de alle vieze was gewassen en opgehangen, Als dat klusje geklaard is voelt het alsof de helft van je werk al klaar is. Verschoonde 6 bedden. Ruimde van onder tot boven op, poetste de wc’s, dweilde de hele benedenverdieping. Poetste de kachelruit weer glimmend. Dat doe ik altijd met as uit de kachel, dat werkt echt perfect en je hoeft geen dure middeltjes te kopen. Je pakt een stuk keukenrol, maakt het een beetje nat, stopt het in de as en schuurt daar mee over de ruit. Daarna met een vochtig stukje keukenrol na poetsen en hij ziet er weer prachtig uit.

En ik wilde die dag echt eerst m’n poppenhuis schoongemaakt hebben. Dat kost me altijd een dik uur voordat dat gebeurt is. Hij zat echt helemaal onder het stof door de verbouwing en nu moest hij naar de keuken verhuist worden en had geen zin om nog langer tegen dat stofnest aan te kijken. Helemaal leeggehaald(er staat heel veel in), binnenkant met een vochtige doek gedaan. Alle lossen spulletjes met een doekje of kwastje afgenomen. Zelfs de gordijntjes werden gewassen, echt een grote schoonmaak dus!

Weer netjes ingericht en sommige spullen vastgeplakt zodat dat niet meer om kunnen vallen. Nu kan ik er weer van genieten, gezellig de lampjes aan als het donker is, staat zo knus.

Dinsdag moest ik de hele dag spinles geven aan een man. Dat gebeurt niet vaak, van alle cursisten die ik gehad heb, en dat waren er al heel wat, was dit de tweede keer dat er een man op les kwam. Omdat hij een heel eind uit de buurt kwam wilde hij het graag in anderhalve dag doen, zodat hij de reistijd kon beperken. Dat snapte ik heel goed want hij moest 4 uur met de bus reizen?. Pfff, wordt al misselijk bij de gedachte. Hij overnachtte hier een eindje verder op in een hotel en kwam woensdagmorgen weer terug voor de laatste les. Hij had er veel plezier in want hij kocht gelijk een spinnewiel bij me. Die moest natuurlijk ook mee met de bus. Omdat hij vanaf het station is komen lopen en dat is toch een dik half uur kon hij nu met het spinnewiel niet helemaal weer teruglopen. Dat was niet te doen. Heb hem met de auto even afgezet.

Dinsdagavond hadden we hier een proeverij van AMC pannen. Speciale pannen waarin je zonder boter je vlees kan bakken( en het smaakt nog verrukkelijk ook), je groenten alleen met aanhangend waswater kookt waardoor de smaak behouden blijft. En het stoofvlees is in een half uur gaar hé, in plaats van 2,5 uur en met een heerlijke jus. Dat bespaart een hoop gas. De kipfilet was heerlijk mals. Hij kookte groente in een pan met water en dezelfde groente in een AMC pan met waswater. Nou, dat verschil proef je echt wel. De groente zoals je ze normaal kookt waren echt een stuk smaaklozer. Dat heb je normaal helemaal niet in de gaten want je weet niet beter. En hij heeft het zonder zout gekookt zodat je echt de smaak van de groente proefde. Je hebt zo dus helemaal niet veel zout nodig om smaak aan je groente te krijgen. Het was echt een reuze gezellige avond. Had 4 stellen uitgenodigd, we waren met 13 man. Iedereen was zo enthousiast erover dat hij bij twee uitgenodigde echtparen ook een proeverij mag gaan geven die erover lopen te denken om de pannen aan te schaffen. Het is een fikse aanslag op je portemonnee maar als je de energie/ gaskosten omrekent die je bespaart en 30 jaar garantie dan is het denk ik wel de moeite waard. En na die dertig jaar als ik het beleven mag dan ben ik bejaard en heb ik wel eten van ” tafeltje dekje” en heb ik geen pannen meer nodig?. Als het aan de kinderen lag dan schaften we ze aan. Heb gezegd dat manlief maar moest beslissen, de liefde van een man gaat tenslotte door de maag. En hij heeft beslist dat we ze maar kopen. Nou, we gaan het zien. Wel kun je bij de vrouw van de verkoper kookcursussen volgen om het optimale uit de pannen te kunnen halen. Dat ga ik dan maar doen. Samen met een schoondochter want die wil ze ook aanschaffen.

Woensdag was de dag ook weer vol, eerst s’morgens nog les aan die man gegeven, nadat ik hem op het station had afgezet, gauw wat eten naar binnen geduwd want een half uur later moest ik naar m’n laatste breicursus van de Letse want. Toen ik me voor de cursus opgaf in november dacht ik dat ik aan het eind van de cursus m’n wanten kon dragen. Vergeet het maar, heb er nu pas 1 af. Zo’n hoop werk op naalden 1,5. Tel daar bij op al de andere verplichtingen en m’n viltenrok die ook nog gemaakt moest worden. Die is gelukkig ook bijna af. Nu zet ik gelijk de andere want maar op de pennen, wie weet kan ik ze dan deze winter nog dragen. In de laatste les moesten we met de duim aan de gang. Eerst bepalen en uitrekenen waar hij moest komen. Daarna pakte we eerst de steken op en daarna werd tussen de twee naalden een gat geknipt. Een aparte manier van breien maar het werkt echt perfect. En op deze manier kun je het patroon door laten lopen en dat staat natuurlijk heel mooi.

Zelf had ik geleerd als je een want breide om ter hoogte van je duim de steken op een hulpnaald te zetten en dan later daar een spie in te breien en gelijk de duim eraan. Wel leuk om verschillende manieren te leren. Gisterenavond na het eten heb ik hem afgebreid. Mirjam vroeg of ik zin had om samen met haar aan de keukentafel te gaan zitten breien. Maar de tafel was nog niet eens half afgeruimd en de aanrecht stond nog vol rommel en vaat van de lasagne. Ze vond dat ik niet eerst de troep op mocht ruimen dat kwam daarna wel, ze wilden eerst gezellig met mij gaan zitten breien. Ach waarom ook niet, voor je het weet zijn ze volwassen en heb je nog weinig van die knusse momentjes samen. En troep kun je je hele leven lang opruimen dus dat was niet belangrijk. Werd een genoeglijk uurtje zo samen in de keuken. Zij breide aan haar sjaal en ik aan de want.

Nu heb ik me opgegeven voor in september om dan een fair isle omslagdoek te leren breien bij haar. Tegen die tijd heb ik m’n andere projecten wel weer af?. De brei-juf kan toch zo ongelooflijk mooi en goed breien. Ze heet Margreet Vonkeman en woont in Ede. Kijk maar eens op haar website: breiwerck.nl en overtuig jezelf. Daar wil je nooit meer weg als je bij haar een cursus hebt gedaan, zoveel van te leren.

Wat ik ook zo mooi vond was dat zij van een Letse mevrouw heeft geleerd hoe ze haar wanten na het breien zacht moet maken en tegen motten moet behandelen. Omdat je met echte wol breid is het best een beetje prikkerige wol. Om haar manier worden ze zijdezacht. Het is een heel proces wat je moet doen, en je zou het zelf nooit verzinnen maar het werkt fantastisch! Alleen is dat strikt geheim hoe dat gedaan wordt daar in Letland maar tegen betaling mocht Margreet het alleen aan haar cursisten door vertellen. Het mocht absoluut niet op facebook of op wat voor media dan ook gezet worden. Dus voor jullie heel jammer dat ik het niet mag vertellen maar dan moet je maar een keer bij Margreet op cursus gaan en dan leer je het geheim?.

Donderdag was ik de hele dag de hort op, het is wel raak van de week. Donderdagmorgen naar een vriendin die haar verjaardag vierde. Donderdagmiddag naar een vriendin die ik vanaf begin september niet meer had gesproken. Dat kun je niet maken hoor, je moet je vriendschappen wel onderhouden. Er stond nog een sok op de pennen dus die heb ik meegenomen en hebben we gezellig zitten breien, zo zijn we toch nog nuttig bezig geweest ondertussen.

Vrijdag had ik na de dagelijkse klusjes een dipje, kon niet meer opschieten. Heb mams gebeld of ze zin had om mee naar het klomperschuurtje te gaan. Zocht nog een tafeltje en spiegel voor op de slaapkamer. Mams gooide gelijk haar werkzaamheden neer, trok haar jas aan en sprong bij mij in de auto. Gezellig zo samen even weg. En toen ik terugkwam was m’n energie ook weer op peil! En leuk geslaagd: een tafeltje, spiegel, krukje, mandje en vaas. Nu nog een gordijn voor het raam en dan is het helemaal klaar.

Vond van de week nog een uurtje tijd om te weven aan m’n theedoeken. Dit is de tweede pas, er zit draad op gespannen voor 4 theedoeken. Daar moet ik weer een ander motiefje voor verzinnen. Heb er al een met blokken en nu een met strepen.

Heb een apparaatje aangeschaft waar je klosjes draad mee kunt winden voor het schuitje waar je mee weeft. Hoef ik dat niet meer met de hand te doen. Gaat stukken sneller zo.