Vachtvilten, snijbonen in het zout

Dinsdag 13 september-2022

Afgelopen vrijdag hadden Maureen en Hidde weer eens een dag vrij. Studiedag voor de leraren. Hun natuurlijk erg blij met de extra dag. Hidde ging s’middags naar een vriendje en Maureen had vanaf 10 uur al een vriendin geregeld en dan gelijk maar voor de hele dag. De planning was ook al gemaakt. Natuurlijk stond als eerste op de lijst dat ze een taart gingen bakken. Zal ook eens niet?. Spullen ingeslagen en daar waren ze dan wel weer een poosje mee zoet. Werd een taart van biscuitdeeg, met botercreme gevuld en natuurlijk het fondant eroverheen. De helft voor ons gezin de andere helft voor het gezin van het vriendinnetje.

Zelf had ik die morgen les, de mevrouw kwam uit Goeree- Overflakkee, dus die had er al anderhalf uur autorijden opzitten. Dit keer had ze het gecombineerd met een weekendje weg met haar man. Maureen wilde die avond heel graag pastaschelpjes eten met verse bolognesesaus. Dat heeft ze samen met de vriendin gekookt en het smaakte erg lekker. Rien en Menno waren die avond uitgenodigd bij een bedrijf gezellig wat te komen eten en drinken zodoende zaten we maar met z’n 6e aan tafel. Na het eten moest ik echt even een half uur m’n ogen dicht doen, was de hele week vroeg op en erg druk geweest. Toen ik beneden kwam was de meeste rommel opgeruimd, was Rien inmiddels weer thuis, tijd voor een bak thee. De verdere avond heerlijk zitten spinnen, tenslotte was ik weer wakker?, en presteerde het weer om pas om 12 uur op bed te liggen. Zal het wel nooit leren om op tijd naar bed te gaan. Aan het eind van de dag is er vaak wel het voornemen om vroeg naar bed te gaan maar als dan de koffietijd voorbij is en de jongste 2 op bed liggen dan ben ik weer even tot rust gekomen en heb dan totaal geen slaap meer zodat ik dan weer verder aan het hobbyen gaat. Kreeg die dag nog een prachtige regenboog te zien.

De volgende morgen eerst de benedenverdieping gestoft, theeschenkerij gedweild, ramen daar gelapt en de wc’s gedaan want er zou die avond een gezelschap komen eten. Om half 10 kwamen er 4 dames om een schapenvacht te vilten. Voor tussen de middag moest er ook een lunch gemaakt worden dus stond ik om 7 uur al een pan pompoensoep te koken, en een kruidkoek te bakken voor bij de koffie.

Omdat er voor die dag wel buien opgegeven werden moesten we toch voor de zekerheid binnen vilte. Maar vachtvilten kan niet in huis gebeuren, daar komt zo ongelooflijk vies water uit. En per vacht gebruik je in het totaal zeker wel 5 volle gieters water. Nou, dat wil je niet binnen hebben. Dus vertrokken we maar naar de schuur. En het was maar goed dat we dat gedaan hadden want er vielen een paar pittige buien tussendoor. Maar het was een leuke dag en het resultaat van de vachten was erg mooi. Alle vier verschillend ondanks hetzelfde schapenras. De een met lange lokken, de ander met krulletjes, een met de helft kort en de andere helft lange lokken en een die gewoon helemaal mooi egaal was. Dames allemaal blij met de mooie vacht.

Na afloop samen met Rien de tafels schoongemaakt en opgeruimd, al het water weer uit de schuur naar buiten getrokken, lange stukken noppenfolie wat we gebruikt hadden afgespoten en aan de lijnen gehangen. Om 4 uur arriveerde er nieuwe vakantiegasten, voorzien van koffie en kruidkoek. Eigenlijk had ik die dag ook nog de opening van een nieuw bedrijfspand van een vriendin maar zag helaas echt geen gaatje om te gaan. Moet ze maar even tegoed houden. Toen in huis maar rommel gaan ruimen. De serveerster even geholpen om het buffet klaar te zetten voor gebruik en daarna kon ze het wel alleen af en konden wij gaan eten en zaterdagavond gaan houden.

Gisteren toen iedereen weg was wilde ik gaan ruimen. Alweer….? Ja, ik moet hier altijd ruimen, denk dat m’n opvoeding een beetje mislukt is?. Maar waarschijnlijk was ik vroeger net zo erg( misschien soms nog wel;-) Eerst de bedstee, is af en toe net een opslagplaats. Nu is hij weer gereed waarvoor hij bedoeld was. Omdat het nog donker was zo vroeg moest ook het lampje maar gezellig aan. Krijg je weer een winters gevoel van.

Wat op de benedenverdieping rondslingerde op z’n plek gelegd. Was gesorteerd, wasmachines vol en die avond weer droog in de kast

vloeren allemaal gedweild, gezellig een bloemetje voor in de gang op het oude nachtkastje

weer een stel potjes appelmoes gemaakt

en een pot appelazijn, die moet nog een paar weken rijpen voor hij bruikbaar is.

Inmiddels was het 11 uur en was het tijd om een brief te schrijven aan een vriendin. Leuk werkje hoor en helemaal als je mooi papier hebt, dat geeft toch wat extra’s aan je brief.

Na het middageten eerst m’n rondje op de fiets gemaakt: de brief op de bus, eieren bij de boer gehaald

Geitenkaas met fenegriek en een potje honing bij de geitenboer in het dorp.

Thuisgekomen met de witlofschotel begonnen. En na het eten moesten de snijbonen door de molen gedraaid worden. Manlief klaagt al zolang hij met mij getrouwd is, en dat is al dertig jaar, dat hij geen snijbonen uit het zout met witte boontjes, rookspek en worst krijgt. Voor de rest hoor ik hem niet klagen hoor, hij is best makkelijk. Maar dat kreeg hij altijd bij z’n moeder thuis. O ja, en hete bliksem, dat miste hij ook?. Kreeg bijna medelijden met hem bij zoveel tekortkomingen in z’n huwelijk?. Na 30 jaar kwam het in me op om zelf maar eens snijbonen in het zout te gaan maken. Schijnt simpel te zijn. Het molentje opgezocht, dat had ik een paar jaar terug van m’n schoonmoeder gekregen. Was behoorlijk verroest maar Rien heeft hem weer schoon en scherp gemaakt. Draaien kon hij nog wel, dat was hij nog niet verleerd. Als hij het thuis voor z’n moeder moest doen zette hij de boormachine erop en was het wel heel snel gebeurt. Dat probeerde hij gisteren ook maar toen vlogen de bonen door de kamer. Dat was gauw klaar en mocht hij verder met de hand draaien. Ik zag op You Tube een filmpje en die mevrouw deed het gewoon in een glazen pot, laagje zout, laagje bonen, om en om totdat de pot vol is. Dan dekte ze het af met een plastic zakje gevuld met water, zodat de lucht er wel af kon maar geen viezigheid in kon komen. Dat heb ik nu ook gedaan, we zullen zien of het werkt. Heb ook al witte gedroogde bonen gekocht, hoop voor hem dat het net zo gaat smaken als bij z’n moeder anders is tie weer een illusie armer!

Hidde hoefde vanmorgen pas om 10 uur weg zodat hij voor mij mooi nog een lading hazelnoten kon kraken, voor olie en voor koekjes. De noten zijn nog van vorig jaar. Nu ligt het gras alweer vol met de nieuwe oogst. Valt niet mee om ze verwerkt te krijgen, is echt veel wat eraf komt.

Moest eigenlijk nog lachen om hem. Hij zit dit jaar voor het eerst op het voortgezet onderwijs. En dat is voor hem een hele verandering. Als hij nu opstaat gaat hij eerst z’n dieren verzorgen, dan maakt hij z’n eten en drinken voor school klaar. Zet z’n fietst midden op de oprit vast klaar met het wiel in de goede richting zodat hij als z’n vriendje komt gelijk op z’n fietst springen. Zo ging het dus gisteren ook maar was hij vergeten om de boeken voor die dag in z’n tas te doen dus toen z’n vriendje eraan kwam stormde hij naar buiten, klapte de deur dicht, springt op z’n fiets en weg was meneer. Om s’avonds aan tafel met een knorrig gezicht te vertellen dat hij de boeken van donderdag nog in de tas had zitten en dus niet mee kon doen met de les. Maar liefst drie aantekeningen had hij gekregen voor het vergeten van z’n boeken. Over zoveel onrecht kon hij niet uit. Het sloeg volgens hem toch nergens op om zo moeilijk te doen als je een keer je boeken vergat. Die zal het nog wel eens moeilijk krijgen op school, de flierefluiter!

Vanavond belde Leen vanuit Curaçao. Erg fijn om hem weer te spreken. Hij heeft het best naar z’n zin maar verlangt er ook wel weer naar om gewoon weer in z’n eigen appartement te zijn. 5 november hoop hij weer naar huis te komen. We zien er naar uit!!!