Verdrietige verjaardag

Maandag 9 september

Zo, alle verjaardagen en de vakanties van iedereen zijn voorbij. Heerlijk, nu weer in het gewone ritme. Zaterdag 24 augustus vierde we de verjaardag van Maureen(16 jaar) en de jongste 2. Daarvoor maakte ze een prachtige taart waar we iedereen van konden voeden. Ze bakt graag en dan wordt er van alles uit de kast getrokken om het zo feestelijk te maken als het maar kan. Is ze uren mee zoet en de keuken ziet er daarna als een slagveld uit. Maar dat geeft niet, zij is lekker bezig en het smaakt altijd heerlijk!

Een dag ervoor hield Mirjam de verjaardag voor haar vriendinnen. Ze wilde graag een high tea geven. Prima, maar dit keer heb ik zelf niet voor de hapjes gezorgd. Om de simpele reden dat alle 13 jarige vriendinnen geen fijnproevers zijn en het vaak met een drie kwartier al op hebben. En daarvoor ga ik geen uren in de keuken staan. Dus kochten we maar van alles bij de winkel en voor ik de tafel gezellig had kunnen dekken, had dochterlief en vriendin alles al in bakken en op schaaltjes gekiept. Dat bedoel ik dus😅. Maakt ook niet uit, ze hebben het in ieder geval gezellig gehad.

28 augustus stond ik op de Vlegeldag in Bennekom met het grote wiel en een kraam. Dat is toch altijd zo’n ontzettende leuke markt. Gewoon leuk spontaan publiek, belangstellend en natuurlijk omdat ik op het gedeelte stond waar de oude ambachten worden gedemonstreerd. Daar voel ik me eigen  altijd helemaal happy😉. Vroeg opgestaan en de auto geladen, m’n verplichtingen in het huis gedaan, de kinderen naar school geholpen en toen kwam om half 8 Ellen, die ging die dag met me mee naar de markt om te gaan zitten spinnen.

Om kwart voor 8 waren we in Bennekom en was het al een drukte van belang. En dan moet je nog haast maken om op tijd je kraam ingericht te hebben. Had eigenlijk te weinig meegenomen om de kraam vol te krijgen, beetje in vergist. Het was die dag bloedheet en ik voelde me een gezegend mens met ons plekje onder de grote eiken. Maakte het iets aangenamer met drie rokken aan, een schort en een omslagdoek. En een zakdoek om je hoofd. Voelde me eigen aan het eind van de dag vies en plakkerig, maar je moet natuurlijk blijven lachen op zo’n markt en het vooral laten lijken of je alles onder controle hebt🤪. En je staat de hele dag aan het grote wiel te draaien en uit te leggen, dat hakt er ook in. Het grote wiel trekt echt veel mensen, die hebben dat nog nooit gezien.  De opmerking dat het vast een heel modern wiel is hoor ik héééééél vaak.  Nee hoor mensen, het grote wiel is echt al eeuwen oud. Maar het was allemaal de moeite waard, hele leuke maar ook ontroerende gesprekken gehad, paar dingen verkocht, een paar cursisten voor spin en viltles er aan over gehouden. Moe maar voldaan reden we om half 7 naar huis. Daar had het thuisfront al gezorgd dat de barbeque aan stond en kon ik zo neer ploffen. Heb me eigen eerst maar opgefrist en omgekleed want had inmiddels het gevoel dat ik om zou vallen van de hitte.

En nu een beetje triest nieuws: de hond is dood😥. 6 maanden oud. 

Heel bizar verhaal is het eigenlijk. We hebben hem half april opgehaald, ze was toen 8 weken oud. Vanaf het begin heb ik getwijfeld of ze wel gezond was. Ze was zwak in de achterpoten, viel vaak om, at slecht. Ik denk dat ze in die 4 maanden dat ze hier geweest is bij elkaar 1 zak brokken op heeft gegeten. De rest moest ik met brood en worst aanvullen, en dan nog liet ze vaak de helft staan. Soms had ze goede dagen en was ze speels en tierig en dan dacht ik dat het wel goed kwam. Ze was heel mager maar bij de dierenarts gaven ze aan dat dat wel goed zou komen en die zwakke achterpoten hoorde bij een puppy. Maar we hebben altijd Duitse herders gehad maar dit nog nooit meegemaakt. Maar goed, je gelooft de dierenarts hé, want die heeft er tenslotte voor gestudeerd. Hoe blijkt het weer dat je beter naar je gevoel moet luisteren. Woensdagavond tijdens de barbeque had ze een stuk plastic opgevreten. Menno had nog geprobeerd het af te pakken maar dat was te laat. Donderdag werd ze erg sloom, braakte vaak, bleef zielig liggen en was dus gewoon ziek. In de eerste instantie dachten we dat het door het stuk plastic kwam. Maar de volgende dag leek ze iets op te knappen dus dan ga je niet naar de dierenarts. Maar zaterdag en zondag was het weer mis. Toen kwam maandag m’n schoondochter een bak koffie drinken omdat ik die dag jarig was( 52 jaar), zij keek naar het tandvlees en de oogleden van de hond en dat bleek dus erg wit te zijn. Dat wees op bloedarmoede en toen gelijk onze dierenarts gebeld. Daar gaven ze aan dat het wel ernstig klonk en ik moest maar naar het hondenziekenhuis in Arnhem bellen. Nooit geweten dat dat ook bestond. Daar heen gebeld en we konden gelijk komen. Maar( gelukkig) vertelde ze eerst wat het zou gaan kosten. 1000 tot 1400 euro voor het vooronderzoek: bloed prikken, röntgenfoto, algeheel onderzoek. En als ze dan geopereerd moest worden kwam er nog 2000 tot 2500 euro bij🤑. Ze zijn niet goed wijs man, dat slaat echt nergens meer op. Ik hield veel van het beestje, maar er zijn grenzen en niemand die mij kon garanderen dat ze daarna gezond zou zijn. Na een tip van de boer waar Hidde werkt belde we dierenarts de Klomp in Veenendaal. Daar mochten we gelijk komen en Menno en de schoondochter gingen op weg met de hond. Een half uur later belde de dierenarts: mevrouw, uw hond is heel erg ziek. Ze heeft zware bloedarmoede en haar nieren werken niet. Een aangeboren nierafwijking, dus al die tijd dat ze leefde heeft ze zichtzelf vergiftigd omdat haar nieren niet werkte. En dat verklaarde ook gelijk haar slome houding en haar slechte eetgedrag. En omdat ze zo erg bloedarmoede had moest ze eigenlijk een bloedtransfusie. Maar ook daar had de dierenarts haar twijfels bij omdat ze bang was dat ze dat al niet meer aankon vanwege haar nieren. Dus was haar beste optie om haar toch in te laten slapen. Sjonge, ik kreeg echt een brok in m’n keel, dat had ik nooit verwacht. Het was echt een schat van een beest! Maar er was geen keus dus was ik snel van m’n hond af. Het voelt zeer vervelend, dat hadden we niet zien aankomen. Dat was dus best een verdrietige verjaardag, ondanks dat het huis vol zat met aardige visite. Elke keer als je dat lege hok zag kreeg ik een weeïg gevoel. Was vast van plan om geen nieuwe hond te nemen totdat het weer voorjaar was. Om eerst alles even te laten bezinken. Maar de kinderen besliste anders( zonder dat ik het wist). Ze wisten niet wat ze voor m’n verjaardag moesten geven en hadden nu dus onderling afgesproken om een nieuwe hond te kopen. Zaterdagavond stond in een keer alle volwassen kinderen van het gezin op de oprit en ik moest naar buiten komen. En daar liep een nieuwe pup, dan sta je wel even vreemd te kijken. Moest werkelijk 180 graden omschakelen. Want deze leek totaal niet op de eerste. Dat was een enorme pluizenbol, een langstokhaar en dit is een kortstokhaar. Dat hebben we ook altijd gehad maar was nu echt aan de langharige versie gewend. Maar het is wel een grappig beestje hoor. En wat een verschil: ze rent , is constant in beweging, zeer alert, ziet en hoort alles en heel belangrijk: ze eet! En hangt constant met haar tanden aan m’n lange rokken. Haar ouders hebben een hele goede stamboom. De fokker fokt al 35 jaar Duitse herders voor politietraining en de reuen gaan dan ook allemaal gelijk weg voor de politietraining en daarna naar Amerika. En het beestje is gespierd joh, tis net de borst van een pitbul, als ze staat lijkt het net of ze in gevechtsmodus staat. Druk gevalletje, dat wordt denk ik wel een pittiger opvoeding als bij de vorige💪💪. Maar het is wel een dotje.

Woensdagmiddag hield ik de verjaardag voor de vriendinnen. 9 dames zaten in de keuken rond de tafel en drie konden niet. Die komen later nog een keer. Met een van hen ga ik straks lunchen bij restaurant Moeke in Rhenen. Dat is m’n cadeautje voor de verjaardag, hoe leuk!

Vrijdag begon de dag met het bakken van Amishkoekjes voor in de winkel. En blijf er dan maar eens vanaf met een lege maag. Moest er tenslotte wel “eentje” voorproeven hé, je moet weten wat je weg geeft😋. Op vrijdag bak ik eigenlijk altijd voor in de winkel, gewoon omdat ik het gezellig vindt om als de klanten koffie krijgen een lekker baksel erbij te serveren. Wordt in ieder geval wel gewaardeerd.

Was een hele leuke dag met onverwachtse ontmoetingen. Kreeg een paar mensen die in Ridderkerk geboren waren en dat is ook mijn geboorteplaats. Dus ben ik altijd wel geïnteresseerd wie het zijn. Dan worden van beide kanten de doopcelen doorgelicht en meestal komen we erop uit dat er toch wel bekende bij zitten. Tenminste, voor m’n vader en moeder want ik was drie toen we naar Achterberg gingen verhuizen en ken dus alleen de familie uit Ridderkerk en de verhalen van m’n ouders. En het bleek dat ze elkaars familie goed kenden. Als de mensen dan weg zijn bel ik moeders op en zeg dat ik er weer een paar in de winkel had uit Ridderkerk. Dan begint het proces: Pa wordt erbij betrokken en dan klinken er namen over en weer, wordt er gediscussieerd bij wie de persoon hoort en aan welke weg hij gewoond heeft. Echt hilarisch en gewoon leuk😀!

Zaterdagavond had ik nog pech. Moest om half elf Mirjam bij een vriendin in Ochten ophalen omdat ze daar een verjaardag had. Halverwege begon er een rode lamp in het dashboard te branden met allemaal Engelse termen erin, maar ik kan natuurlijk niet zo best Engels dus dacht zal straks wel  even kijken wat het betekent. Toen ik er bijna was had ik het idee dat m’n stuur elke keer naar rechts trok en dat hij zwaarder stuurde. Toen ik 5 minuten later op de plek van bestemming aankwam en de auto moest draaien stuurde hij wel erg zwaar en begon er in m’n hoofd een lampje te branden. Die begreep ik wel gelijk😂.  Heb ik even google translate( vertaler) geraadpleegd en vertelde dat ik de bandenspanning moest controleren. En ja hoor, een lekke band. Balen! Gelukkig lag er een reservewiel in de auto en hebben de vader en oom van de vriendin de band voor me verwisselt. Al met al toch nog een uur verder want de krik die in de auto lag was te licht voor de auto en viel elke keer om. Tot een buurman met en zware krik aankwam zetten en toen was het zo gebeurd. Ben eigenlijk toch wel blij dat ik het pas door had toen ik bij die mensen voor het huis stond anders had ik midden op de autoweg stil gestaan in het donker.

En nu het creatieve gedeelte: m’n truitje groeit gestaag, zou het liefst gewoon de hele dag breien maar dat gaat natuurlijk niet. Hij wordt echt leuk, breit heerlijk simpel weg op zo’n rondbreinaald en alleen maar recht breien.

En toen kreeg ik een nieuwe patroonboek binnen van sokken breien en daar stonden zulke leuke sokken in. Die vond ik in een ander kleurtje voor onder m’n truitje wel heel mooi. Dezelfde tinten uitgekozen als het truitje en daar warm oranje voor de ingebreide bloemen bijgedaan. kriebelt alweer om te beginnen.

Dinsdagavond ging ik bij iemand op bezoek die de beginnerscursus haken gaat geven hier. Drie leuke projecten hebben we uitgezocht. De datums en foto’s komen b.l.e.w van de week op de website.

En er komt een workshop voor bloemen haken met heel dun garen (haaknaald 1.25 of 1.50).  Een anjer op steel. Daar ben ik nog even met de dame die dat geeft in overleg hoe en wanneer.  Hier vast een voorbeeld van de anjer.

En van nog andere bloemen die de mevrouw haakt. En als daar animo voor is kunnen er vervolgcursussen in gegeven worden.

En ook een workshop voor de iets gevorderde haakster, denk dat het een omslagdoek met kleurverloop wordt. Ben ik ook nog mee in overleg. Dat doet weer een andere dame. Toch wel fijn zo’n breed netwerk😉

Ben ook druk met kranten spinnen voor m’n opdracht geweven tafelloper van gesponnen kranten. Hele klus!

En natuurlijk met poetsen van het huis, daar komt geen eind aan. Maar we moeten dankbaar zijn dat we dat we de kracht en gezondheid er voor krijgen, dus geen geklaag. En ik heb gelukkig ook hulp maar er blijft meer dan genoeg voor mezelf over om te poetsen. Dat lukt de ene keer wel en de ander keer moet het wat langer wachten, het zij zo!